ஜூன் 15ன் வடு வைராக்கியமாக மாறலாமா? அஷ்ஷெய்க் எஸ்.எச்.எம்.பளீல்
(நளீமி)
இலங்கை முஸ்லிம்களுக்கும் பௌத்த சிங்களவர்களுக்கும் இடையிலான உறவின் வரலாற்றில் ஜூன் மாதம் 15ஆம் திகதி ஒரு கரிநாள் என்பதில் சந்தேகமில்லை. வீடுகளும் கடைகளும் உடைந்து போனது போல் மனங்களும் உடைந்து போயின. விரக்தியூம் ஆக்ரோஷமும் பழிவாங்க வேண்டும் என்ற உணர்வும் மேலோங்கி முஸ்லிம்களில் பலரை விரும்பத்தகாத சிந்தனைகளுக்கு அது உட்படுத்தியுமிருக்கிறது.
இப்படியான நெருக்கடிமிக்க நேரத்தில் உணர்ச்சிகளுக்கு அடிமைப்படாமல் நிதானமாகவூம் அறிவுபூர்வமாகவூம் தூர நோக்கோடும் சிந்திப்பது கடமை என்பதை வலியுறுத்தவே இக்கட்டுரை எழுதப்படுகிறது.
சிங்களவர்கள் அனைவரும் இனவாதிகள் அல்லர் முஸ்லிம்கள் மீது துவேசத்தை கக்கும் பௌத்தர்களது தொகை குறைவாகும். ஆனால், அண்மைக் காலத்தில் அத்தொகை கணிசமான அளவு அதிகரித்து வருகிறது என்பதையும் மறுப்பதற்கில்லை. சில அரசியல்வாதிகளது சுயநலம், சர்வதேச சக்திகளது சதித்திட்டம், முஸ்லிம்கள் சிலரது இறுக்கமான நடவடிக்ககைகள், வேறு சிலரது பிற சமூக உறவுகளின் போதான முறையற்ற நடத்தைகள் என்பன இதற்கு காரணங்களாக அமைந்துள்ளன.
இப்படியான சூழ்நிலைகளது வளர்ச்சி முஸ்லிம்களுக்கு எதிரான நடவடிக்ககைகளாக பரிமாணம் எடுத்துள்ளன. ஆனால், ஏலவே கூறப்பட்டது போல சிங்கள சமூகத்தில் உள்ள பெரும்பாலானவர்கள் முஸ்லிம்களுடன் சகவாழ்வைப் பேணவே விரும்புகிறார்கள். பல்கலைகழகங்களில் உள்ள விரிவுரையாளர்கள், பௌத்த குருமார், உயர் அதிகாரிகள், அரசியல்வாதிகள் பலர் இப்படியான நிதானமான நிலையில் இருப்பதுடன் முஸ்லிம்கள் ஒடுக்கப்படும் போது பலமாக குரல் கொடுப்பவர்களாகவும் சமாதானத்துக்காக பல அர்ப்பணங்களைச் செய்பவர்களாகவவும் இருக்கிறார்கள்.
பேராசிரியர் கும்புருகமுவே வஜிர ஹிமி, கலாநிதி ஹூநுபலகம வஜிர ஹிமி, விட்டியால கவிதஜ ஹிமி, வடரக விஜித ஹிமி,பத்தேகம சமித ஹிமி போன்ற குருமாரும் பல்கலைக்கழக பேராசிரியர்களான சாந்த ஹேன நாயக, நவரத்ன பண்டார,ஜயந்த செனெவிரத்ன போன்றோரும் ஆய்வாளர்களான திஸரனி குனசேகர,விக்டர் ஐவன்,தரிஸ்ட பஷ்டியன்,குமார் டேவிட் போன்றோரும் அரசியல் மட்டங்களில் அநுரகுமார திசானாயக,ராஜித சேனாரத்ன, மங்கள சமரவீர,திலான் பெரேரா,பாலித தவரப்பெரும போன்றோரும் குறிப்பிடத்தக்கவர்களாவர்.
இவர்களை நபி(ஸல்) அவர்களது காலத்து அபூதாலிப்களாகவும், முத்இம் இப்னு அதீகளாகவும் நாம் நிச்சயமாகக் கருத முடியும். இத்தகையவர்களுடன் நல்லுறவைப் பேணுவதும்,அவர்களது வட்டத்தை பெருக்குவதும்.அவர்களை பகைக்கும் நடவடிக்கைகளில் இறங்காதிருப்பதும் அவசியமாகும்.
முஸ்லிகளது நியாயமான கோரிக்கைகளை அங்கீகரிக்கும் பெரும்பான்மையினது நீசத்தனமான, துவேசமான, ஒருதலைப்பட்சமான நடவடிக்ககைகளை கண்டிக்கும் இவர்களது ஒத்துழைப்பு எமக்கு என்றும் தேவைப்படுகின்றது. பகைத்துக்கொண்டு, ஒதுங்கி வாழ முடியாது அத்தோடு பெரும்பான்மை பௌத்தர்களை பகைத்துக் கொண்டு இந்நாட்டில் முஸ்லிம்களால் ஒரு போதும் வாழ முடியாது.
அதற்கு பின்வரும் காரணங்களை முன்வைக்கலாம்……
1. இலங்கை முஸ்லிம்கள் மொத்த சனத்தொகையில் 9.7 சதவீதத்தினராகவே உள்ளனர். 90.3 சதவீதத்தினர் சிங்கள, தமிழ், கிறிஸ்தவ சமூகங்களைச் சேர்ந்தவர்களே. எனவே,முஸ்லிம்களது நலன்கள் முஸ்லிம் அல்லாதவர்களது நலன்களோடு பின்னிப் பிணைந்துள்ளன.
2. முஸ்லிம்கள் இலங்கையில் எல்லா பாகங்களிலும் சிதறுண்டு வாழுகிறார்கள். முஸ்லிம் கிராமங்கள் நிலத்தொடர்பு அற்ற நிலையில் உள்ளன. ஒரு முஸ்லிம் ஊருக்குப் போய் சேர பல சிங்கள ஊர்களைக் கடந்து செல்ல வேண்டி இருக்கிறது. நாடு பூராவும் ஒரு இனக்கலவரம் ஏற்படும் பட்சத்தில் முஸ்லிம்கள் கிராமங்களுக்குள் சிக்கவைக்கப்பட்டு எதுவவும் நடந்தேறலாம். அல்லாஹ் பாதுகாப்பானாக!
3. முஸ்லிம் அல்லாதவர்களது உதவி முஸ்லிம்களுக்கு அதிகம் தேவைப்படும் நிலையில் தான் முஸ்லிம்கள் வாழுகிறார்கள். வேறுவிதத்தில் கூறினால்,முஸ்லிம்கள் அதிகமாக பிறரில் தங்கி இருக்கிறார்கள். வைத்தியசாலைகள், நீதிமன்றம், பாராளுமன்றம், அமைச்சுக்கள், திணைக்களங்கள், கூட்டுத்தாபனங்கள், நிருவனங்கள், வங்கிகள் என்று இன்னோரன்ன இடங்களில் முஸ்லிம் அல்லாதவர்களே அதிகமாக பெரும் பதவிகளிலும் பொறுப்புக்களிலும் இருக்கிறார்கள். இவர்களைப் பகைத்துக் கொண்டு. இவர்களிடம் இருந்து சேவைகளைப் பெறுவது எப்படியூம் சாத்தியமில்லை.
அளுத்கமைக் கலவரத்தில் பொலிசாரும் விஷேட அதிரடிப்படையினரும் பக்க சார்பாக நடந்து கொண்டார்கள் என்பது பலரும் அறிந்த உண்மையாக இருந்தாலும் கலவரத்தின் போதும் தற்போதும் முஸ்லிம் அல்லாத அதிகாரிகளுடன் தொடர்பு கொண்டு படையினரையும் பொலிஸாரையுமே முஸ்லிம்கள் உதவிக்கு அழைத்தார்கள். அதாவது, இறுதியில் அவர்களது – அதாவது,சிங்களவர்களது உதவியையே நாடவேண்டி ஏற்பட்டது.
கலவரத்தில் காயப்படுபவர்களை வைத்தியசாலைக்கு நாம் கொண்டு சென்றால் அங்கு அவர்களுக்கு சிகிச்சையளிக்கயிருப்பவர்கள் பெரும்பாலும் சிங்கள வைத்தியர்களும் தாதிகளும் மற்றும் சிற்றூழியர்களுமே. எம்மைப்பற்றி அவர்களுக்கு நல்லெண்ணம் இல்லாத போது சிகிச்சைக்குப் பதிலாக வேறு காரியங்கள் கூட நடக்கலாம்.
பல்கலைக்கழகங்களில் உள்ள சகல பீடங்களிலும் கடமையாற்றும் விரிவுரையாளர்கள் பெரும்பாலும் முஸ்லிமல்லாதவர்களாவர்களே. அவர்கள் துவேசம் பிடித்தவர்களாக இருப்பதாக வைத்துக் கொள்வோம்.அப்போது முஸ்லிம் மாணவர்களது உயர்கல்வி நடவடிக்கைகள் பாதிக்கப்படுவதற்கான வாய்ப்புக்கள் அதிகமாகும். நாம் முஸ்லிம் அல்லாதவர்களை வெறுத்து ஒதுக்கி, தூரமாகி வாழ்வது சாத்தியமில்லை. அவ்வாறு வாழ்வது எம்மை மேலும் பலவீனப்படுத்தும். சில போது அது எம்மை அழித்துக் கொள்வதாகவும் அமையலாம்.
முஸ்லிம்களை பயமுறுத்துவதற்காக இவ்வாறு நாம் கூறவில்லை. நாம் அடிமைகள் அல்லர். சுயமரியாதையும் அல்லாஹ்வினால் வழங்கப்பட்ட கண்ணியமும் கொண்டவர்கள்தான். இந்த நாட்டில் பிறருக்குள்ள உரிமைகள் எமக்கும் உண்டு என்று சட்டயாப்பில் கூறப்பட்டாலும் அதனை அமுல்படுத்தும் அதிகாரிகளது மனப்பாங்கு எமக்கு எதிரானதாக மாறிவிட்டால் நிலை என்னவாகும்?
4. முஸ்லிம்கள் பிற சமூகங்களில் தங்கி இருக்கிறார்கள் என்பதற்கு சிறந்த உதாரணம் வியாபார கொடுக்கல்வாங்கல்களாகும். வடக்கு, கிழக்கு தவிர்ந்த ஏனைய பகுதிகளை எடுத்து நோக்கினால் முஸ்லிம்கள் பெரும்பாலும் வியாபாரத்தையே தமது ஜீவனோபாயமாகக் கொள்கிறார்கள். அதேவேளை, சிங்களவர்கள் தான் பெரும்பாலும் முஸ்லிம்களது வாடிக்கையாளர்களாகவோ வியாபாரக் கூட்டாளிகளாகவோ இருக்கிறார்கள்.அதாவது, முஸ்லிம் வியாபாரி ஒருவரிடம் நாம் சென்று உங்களிடம் பொருட்கள் வாங்குவோரில் இனரீதியாகப்பார்த்தால் அதிகமான வாடிக்கையாளர்கள் யார் என்று வினவும் பட்சத்தில் அவர் 90சதவீதமானவர்கள் சிங்களவர்களே என பதில் தருவார். அப்படியாயின் எமது பொருளாதாரம் அவர்களில் அதிகம் தங்கியிருப்பதாகக் கருதமுடியும் அல்லவா?
முஸ்லிம்களது வியாபாரத்தலங்களில், பொருட்களை கொள்வனவு செய்ய வேண்டாம் என அண்மைக்காலமாக பொது பலசேனா போன்ற தீவிரவாத அமைப்புக்கள் சிங்களவர்களிடம் பிரச்சாரம் செய்தன. முஸ்லிம்களது பொருளாதாரத்தை உடைக்க வேண்டும் என்ற இந்தப் பொறாமை மிகுந்த முயற்சி பயனளிக்கவில்லை. ஆனால்,சிங்களவர்கள் இந்த வலையில் சிக்கியிருந்தால் முஸ்லிம்களது நிலை என்னவாகும்? அந்தவகையில் பார்க்கும் போதும் சிங்ளவர்களுடன் நல்லுறவைப் பேணுவது அவசியமாக மாறுகிறது. முஸ்லிம்களது உறவை வேண்டி நிற்கும் சிங்களவர்கள் முஸ்லிம்கள் சிங்ளவர்களில் தங்கி இருப்பது போலவே முஸ்லிம்களுடன் சிங்களவர்கள் பொருளாதார ரீதியாக இறுக்கமான உறவைப் பேணிவருவது கண்கூடு.
அண்மைக்காலக் கலவரம் நடந்ததால் முஸ்லிம்கள் மட்டுமின்றி சிங்களவர்களும் நேரடியாகவும் மறைமுகமாகவூம் பாதிக்கப்பட்டிருக்கிறார்கள். தர்கா நகரில் முஸ்லிம்கள் பெரிய, சிறிய அளவுகளில் ஆடை உற்பத்தி தொழிற்சாலைகளை வைத்திருக்கிறார்கள். இவற்றில் பணிபுரிபவர்களில் பெரும்பாலானவர்கள் சிங்கள யுவதிகளாவர். சுமார் 700 சிங்கள் யுவதிகள் இவ்வாறு தொழில் புரிகிறார்கள். உதாணமாக, மிலிடரி ரோடில் முற்றாக எரிந்து போன ரியாச் ஹாஜியாருக்குச் சொந்தமான ஆடை தொழிற்சாலையில் சுமார் 36 யுவதிகள் தொழில் புரிந்தார்கள். அவர்களில் 8 பேர் மட்டுமே முஸ்லிம் யுவதிகளாவர். மதுகம இத்தபானவில் தாக்கப்பட்ட முஸ்லிம்களுக்கு சொந்தமான கேட்வே காமன்ட்ஸ் தொழிற்சாலையில் 375 க்கும் அதிகமான சிங்கள யுவதிகள் பணிபுரிந்துள்ளனர். அதுபோக,மேசன் வேலை, பொதுச்சந்தையில் பொருட்களை விற்பது, தெருவோர வியாபாரம் போன்ற பல வகையான உழைப்பு முயற்சிகளுக்காக 300 க்கு அதிகமான சிங்களவர்கள் தர்கா நகருக்குள் நாளாந்தம் வந்து செல்வதாக ஒரு சகோதரர் தெரிவித்தார்.இதிலிருந்து சிங்களப் பொதுமக்கள் முஸ்லிம்களில் தங்கி இருந்து ஜீவியத்தை நகர்த்துகிறார்கள் என்பதை புரிய முடிகிறது.
இரு சமூகங்களுக்குமிடையிலான உறவுகள் பலவீனப்படும் பட்சத்தில் இந்த சாதாரண ஏழை தொழிலாளர்கள் எவ்வளவு அதிகமாகப் பாதிக்கப்படுவர் என்பதை கற்பனை செய்தும் பார்க்க முடியாது.கலவரத்தில் ஈடுபட்டு அட்டூழியம் செய்த சிங்களவர்கள் தமது இனத்தவர்களுக்கும் பொருளாதரப் பாதிப்பு ஏற்படுமே என்று கூடச் சிந்திக்க முடியாத அளவுக்கு குறுகிய உள்ளம் கொண்டவர்களாக இருந்திருக்கிறார்கள்.
தர்காநகர், பேருவலை போன்ற முஸ்லிம் பிரதேசங்களுக்கு பலப்பிட்டியில் இருந்து மீன்களை மொத்தமாகக் கொண்டுவந்து விற்பனை செய்யும் சிங்கள சகோதரர் ஒருவரது மனக்குறையை செவிமெடுத்தேன். ஊரடங்குச்சட்டம் அமுலில் இருந்த வேளையில் விற்பனை செய்ய முடியாது போன தனது மூன்று இலட்சம் பெறுமதியான மீன்கள் பழுதுபட்டுப் போனதாகக் கூறினார். அளுத்கமை,பெந்தோட்டை பிரதேசங்களில் உள்ள ஹோட்டல்களுக்கான உல்லாசப் பயணிகளது வருகை கூட குறைவடைந்கதாக தொலைக்காட்சி நிகழ்ச்சி ஒன்றில் கலந்து கொண்ட ஒருவர் தெரிவித்தார்.
மேற் கூறப்பட்டவை செவி வழியாக கிடைக்கப் பெற்ற தகவல்களாகும்.துல்லியமான ஆய்வின் பின்னர் இவை பெறப்படாவிட்டாலும் பல உண்மைகளை உணர்த்துகின்றன. சிங்களவர்களுக்கும் முஸ்லிம்களுக்கும் இடையிலான உறவு மிகவவுமே இறுக்கமானது. அது பழுதுபட்டால் அல்லது பலவீனப்பட்டால் இரு சமூகங்களும் பாதிக்கப்படும். பொருளாதாரம், சுகாதாரம், மனநிலை, பாதுகாப்பு போன்ற அனைத்திலும் அது தாக்கத்தை விளைவிக்கும். எனவே, சமாதான, சகவாழ்வை மீண்டும் கட்டியெழுப்பவும் மீள்இணக்கப்பாட்டை எய்தவும் தீவிர முயற்சிகள் எடுக்கப்பட வேண்டும்.
மத்திய கிழக்கு நாடுகளில் இலங்கையர் இலட்சக்கணக்கில் தொழில் புரிகிறார்கள். சிங்களவர்கள் இலங்கையில் முஸ்லிம்களுக்கு நெருக்குதல்களை தருகிறார்கள் என்பதைக் காரணம்காட்டி அரபு நாடுகள் வீசா வழங்குவதில் கட்டுப்பாடுகளை விதிப்பதாக வைத்துக் கொண்டாலும் அதனால் பாதிக்கப்படுவது நாட்டின் பொருளாதாரமாகும். அது சிங்களவர்களில் மட்டுமன்றி முஸ்லிம்களிலும் பாதிப்பை உண்டுபண்ணும் என்பது தெளிவு. அவசரமான தேவைகள் இப்படியான சூழ்நிலையில் நீடித்து நிலைக்கும், நல்ல விளைவுகளைத் தரும் பின்வரும் நடவடிக்கைகளில் நாம் உடனடியாக இறங்க வேண்டும் என்பது எனது தாழ்மையான அபிப்பிராயமாகும்.
No comments:
Post a Comment