Sunday, July 27, 2014

An Israeli's Solder's Story- Eran Efrati


Srilanka Muslims at the cross roads- Izzath Hussain (www.Island.lk) 25/07/2014


The focus of this article will be on the external dimension of the Sri Lankan Muslim ethnic problem. Way back in the seventeenth century the great English poet John Donne declared in one of his sermons, "No man is an island". It has had much vogue as a quotation over several decades for more than one reason. It figures in the epigraph to Hemingway’s best-selling novel For Whom the Bell Tolls, which was followed by an enduringly popular film starring Gary Cooper and Ingrid Bergman. More importantly, the quotation could have been expected to have much resonance during a period when the perception was growing that the West was suffering from an excess of individualism. Even more importantly, the vogue of the quotation corresponded to a time when the greater part of the world was going through a process of modernization, which among other things entails a loosening of traditional social bonds. In that situation there was a deep need to affirm collective solidarity.


Countries that have serious ethnic problems will do well to bear in mind that people have a deep need for identity, which holds people apart from each other, while at the same time they have a deep need for unity, which brings them together. Our leaders in their obsession with the unitary have lost sight of the people’s need for unity. I am writing here of processes that take place within a country. We need to understand also a process that is going on in the world outside. The world is becoming a unit. A process of growing interdependence that has been going on for decades has been accelerating because of the advance of technology, so that the globe is becoming a village. This can be seen in the contrast between 1983 and 2014. The savage horror unleashed on the Tamils by the racist State in 1983 resonated far less powerfully internationally than the much smaller horror visited on the Muslims by the racist State in 2014. What happens internally in a country today carries with it an external dimension in a way that it did not in 1983.


There are two things to be borne in mind in approaching ethnic problems. One is this: "No man is an island". The other, taking into account the realities of the 21st century, is this: "No island is an island". In the context of ethnic relations, "No man is an island" should be taken to mean that no ethnic group can remain in isolation, it has to interact with the other ethnic groups within the country, and it has to interact in a way that brings about some sense of unity among all the ethnic groups. The major responsibility for bringing about this sense of unity rests with the majority community. But up to now the Sinhalese power elite has shown no understanding of the need for some sense of unity in this island. Instead, it has shown a compulsive drive towards hierarchy and division.


I don’t think the power elite understands the external dimension either – that No island is an island. From the late ‘forties onwards, our Tamils constructed a special relationship with Tamil Nadu and made a brilliant success of it, so much so that Tamil Nadu became an external but integral part of Sri Lanka’s Tamil ethnic problem. However, the response to the 1983 holocaust came immediately from Tamil Nadu and the Delhi Government while the response from the rest of the world was tardy. By contrast, over the Alutgama horrors of 2014, there were immediate responses from the Organization of Islamic Countries, the UN, the EU, and even the Dalai Lama made a statement. The SL Muslims did not create an external dimension to their ethnic problem. It was already there – irrespective of whether our Muslims wanted it or not – and it came into operation immediately after the Alutgama horrors. It is even truer today than it was in 1983 that "No island is an island".


However, our Muslims should be extremely wary about turning to that external dimension. It seems to me commonsensical to assume that those behind the anti-Muslim project will want to find fault with the Muslims in every way imaginable so as to find seemingly rational justifications for their project. I have just seen a report that the Thawheed Jamaath has called for intervention by Muslim countries to safeguard the SL Muslims, a call that has greatly upset our security establishment. That upset is quite understandable because the present situation most certainly does not warrant any drastic action by Muslim or other countries. I have not seen the TJ statement, but if indeed it is provocative, I will have to raise a question. Some time ago the TJ leader made some preposterous denigratory remarks about Buddhism – entirely atypical of Muslim views – which led to a furor. My question is this: Is the TJ, an insignificant group, being used, without its members being aware of it, as an agent provocateur by those behind the anti-Muslim project? This should be looked into by Muslim politicians, the Muslim Council, and the Shoora Council.


I have earlier argued the case for turning to the external dimension. Sri Lanka has no national parties except in name, all of them being ethnic parties, and the major opposition party is also a racist Party dedicated to asserting Sinhala supremacy. The civil society is certainly dynamic compared to what it was in 1983, but it is not yet effective enough to make the State give fair and equal treatment to the minorities. In this situation, with possible genocide looming over them, can the Muslims be blamed if they look abroad for their salvation? Since I argued that case, there has been a development that provides the answer to my question. Practically every Sri Lankan across the length and breadth of this island believes – with a rare virtual near-unanimity – that had Khuram Shaik been a Sri Lankan his murderer and those who gang-raped his girl friend would never have been brought to book, since some of the politically powerful are above the law in Sri Lanka. Had his Sri Lankan brother turned abroad for help would anyone have blamed him? The Muslims have been facing a Government-backed hate campaign for two years, a campaign in which behind the bull-like bellowing there has been clearly audible a baying for blood. The Muslims cannot be blamed if they avail of every resource to save themselves, including a turning to the international community.


 is important is that the Muslims should not resort to precipitate and intemperate action, such as calling for foreign intervention. They should only resort to action that can be seen as justifiable by unprejudiced non-Muslims. What is required just now is a Muslim counter-thrust to the ongoing Government campaign to incriminate the Muslims over what happened in Aluthgama. It is being made out that it was a Muslim assault on a Buddhist monk that started it all – an allegation that until recently was made only by Buddhist extremists. Recently the National Shoora Council put out its version of what really happened, bringing out horrifying details that have never appeared in print before. There is not the slightest hope that the Government will allow an impartial enquiry to establish the truth about the alleged assault on that monk. In this situation the Muslims have no alternative to turning to the international community, among whom the National Shoora Council’s findings should be widely disseminated.


The Muslims should make their struggle to be allowed to live in peace and dignity part of a national struggle to restore the rule of law and a fully functioning democracy. This is possible because the civil society is now active, which means that the Muslims can make common cause with the other ethnic groups. I have in mind particularly a recent communication of the BASL to the Attorney General – (Island of July 22). It points out that there is sufficient prima facie evidence to prosecute the BBS General Secretary under the PTA, the ICCPR Act, and the Penal Code, and adds that no meaningful steps had been taken in that connection. It refers to the Police claim that violence in the Kalutara district had arisen from a clash between the Sinhalese and the Muslims, and states "We, in the BASL have visited most of the affected areas and met a large number of people. The Police reports of a clash are absolutely misleading. In almost all cases it was a case of mobs attacking, looting and setting fire to Muslim businesses and houses. Over 95% of the damage had been caused to Muslims and Muslim owned properties, while a few Sinhala houses and shops had also come under attack. The attacks on the Muslim community had come mostly from unidentified persons who seemed to have brought from outside and not the surrounding villages. We have also gathered first-hand eye witness accounts that the attacks took place in a number of instances in the presence of the Police and the STF, who took no action in certain instances to either tear gas, disperse or arrest any one of the attackers on the night of June 15. In a few instances they had facilitated the attacks that had taken place after the curfew had been imposed". I have provided this substantial quotation to show that the Muslims should now see themselves as engaged in a national struggle to promote the rule of law and a fully functioning democracy.

izethhussain@gmail.com

Wednesday, July 23, 2014

Israel, Gaza conflict through Srilankan point of view

Gaza issue..speaks Dayan Jayathilake

வெளி நாட்டு அமைச்சும் பாதுகாப்பு அமைச்சும் இஸ்ரேலுக்கு ஆதரவாக செயல் படுகின்றன.Dayan Jayathilaka

வெளிநாட்டு அமைச்சும் பாதுகாப்பு அமைச்சும் இஸ்ரேலுக்கு ஆதரவாக செயல்படுகிறது – டயான் ஜெயதிலக (Published in http://dailyceylon.com/?p=8661)
காஸாவில் பாலஸ்தீனர்கள் மீது தாக்குதல் நடத்திவருகின்ற இஸ்ரேலுடன் இலங்கை சகல தொடர்புகளையும் கைவிட வேண்டுமென்று இலங்கை பாலஸ்தீன ஒத்துழைப்பு அமைப்பு இலங்கை அரசாங்கத்தைக் கோரியுள்ளது.
இந்த அமைப்பு கொழும்பில் நேற்று நடத்திய கூட்டத்திலேயே இக்கோரிக்கை முன்வைக்கப்பட்டது.
இலங்கை ஜனாதிபதி பாலஸ்தீனர்களுக்கு ஆதரவான கொள்கையைக் கடைப்பிடித்தாலும், இலங்கை அரசாங்கத்தின் அங்கமான வெளிநாட்டு அமைச்சும் பாதுகாப்பு அமைச்சும் இஸ்ரேல் அரசாங்கத்துக்கு சார்பாக செயல்படுவதாக இக்கூட்டத்தில் கலந்துகொண்டு உரையாற்றிய ஐநாவுக்கான இலங்கையின் முன்னாள் பிரதிநிதி டயான் ஜெயதிலக குற்றஞ்சாட்டினார்.
இலங்கையில் யுத்தம் முடிவுக்கு வந்த பின்னர் வடகிழக்கில் பாதுகாப்பை மேம்படுத்துவது தொடர்பில் இலங்கை அரசின் உயர்மட்ட பாதுகாப்பு குழு இஸ்ரேலிடமிருந்து ஆலோசனைகள் பெறப்பட்டிருந்தன என்றும், இதனால்தான் வெளிநாடுகளில் தமிழ் பிரிவினைவாதிகள் பலமடைந்தனர் என்றும் அவர் மேலும் தெரிவித்தார் .
இலங்கையில் அண்மைக்காலமாக முஸ்லிம்களுக்கு எதிராக நடந்துவரும் வன்முறையின் பின்னணியில் இஸ்ரேலின் ஆதரவைப் பெற்ற குழுக்கள் இருப்பதாக அவர் தெரிவித்தார் .
இதேவேளை கொழும்பில் 4 இஸ்ரேவேலிய நிலையங்கள் இயங்குவதாகவும், இதுவரை 1000க்கும் மேற்பட்ட சிங்கள பெண்கள் இந் நிலையங்கள் ஊடாக விசா பெற்று அங்கு பணிப்பெண்களாக தொழில் பெற்றுச்சென்றுள்ளதாகவும் தெரிவித்த அவர், 25000க்கும் மேற்பட்ட சிங்கள ஆண்கள் இஸ்ரேலில் தொழில் புரிந்து வருவதாகவும் தெரிவித்தார்.
அண்மையில் சிஹல உறுமய கட்சியின் அமைச்சர் சம்பிக்க ரணவக்க இஸ்ரேவேல் நாட்டுக்குச் சென்று வந்ததாகவும் தெரிவித்த முன்னாள் பிரதிநிதி டயான் ஜெயதிலக, இஸ்ரேவேல் நாட்டுடன் கொண்டுள்ள தொடர்புகளை ஜனாதிபதி நிறுத்திக் கொள்ள வேண்டும் எனவும் கோரினார்.
முனனாள் அமைச்சர் இமதியாஸ் பாக்கீர் மாக்கார் தலைமையில் நடைபெற்ற இந்நிகழ்வில் இலங்கை பலஸ்தீன் அமைப்பின் தலைவர்கள், சிரேஸ்ட அமைச்சர் அதாவுட செனவிரத்தின, பலஸ்தீன தூதுவர் சுகையிர் அப்துல்லா, ஆகியோறும் கலந்து கொண்டு உரையாற்றினார்கள். (ஸ)
தகவல் உதவி – அஷ்ரப் ஏ சமத்

Tuesday, July 22, 2014

சமூக ஊடங்களும் பெரும் ஆயுதங்களே! Dr. Yasir Qadhi (Translated by Mohamed Mafaz)

பலஸ்தினத்திலும், ஏனைய எல்லா இடங்களிலும் நடைபெறும் அட்டூழியங்களுக்கு தொழிநுட்பம் மறைமுக அருளாக உள்ளது.

குழந்தைகள் மற்றும் அப்பாவிகள் (இஸ்ரேலிய இராணுவ) பயங்கரவாதிகளால் கொல்லப்படும் காட்சிகள், எமது உள்ளங்களை உருக்கி கண்ணீர் மல்கச் செய்தாலும், அவர்களின் மனிதாபமற்ற போக்கினை அறியாத ஏனையவர்களுக்கு அவற்றை தெரியப்படுத்துவதற்கும், இந்த கோர நிகழ்வுகளின் சூத்திரதாரிகள் யார் என்று வெளிப்படுவதற்கும் ஏதுவாக அமைகின்றன.

முஸ்லிம்கள் இந்த காட்சிகளை தமக்குள் பகிர்கின்றனர். ஆனால், ஹமாஸ் (பலஸ்தீனர்கள் உள்ளடங்களாக) என்பது ஒரு பயங்கரவாத இயக்கமாகவே ஒரு சராசரி அமெரிக்க குடிமகனால் இன்னும் நோக்கப்படும் அதே வேளை, இஸ்ரேல் தற்காப்புக்காகவே போரிடுகின்றது என்றும் கருதுவதனை, முஸ்லிம்கள் உணர்வதில்லை. முன்னணி அமெரிக்க ஊடகங்களால் காண்பிக்கப்படும் இந்த கற்பனைச் சித்தரிப்பு வலிதான ஆதாரங்களால் மாத்திரமே முறியடிக்கப்பட முடியும். அவற்றை புகைப்படங்களும், காணொளிக் காட்சிகளும் சிறப்பாக எடுத்தியம்புகின்றன. மூளைச் சிதறிய ஒரு சிறு குழந்தையின் சடலத்தையும், கடற்கரையில் விளையாடிய பிள்ளைகளின் இறந்த உடல்களையும் பார்க்கும் போது, இஸ்ரேல் இந்த 'பயங்கரவாதி'களை எதிர்த்தா களம் இறங்கியுள்ளதனை மனம் ஏற்க மறுக்கின்றது.

முதன் முறையாக நகைச்சுவை கலைஞர்கள், பாடகர்கள், ஹாலிவுட் பிரபலங்கள் என்று இஸ்ரேலிற்கான எதிர்ப்பலை ஒன்று உருவாகியுள்ளதனை காணக்கூடியதாக உள்ளது. இந்தத் தொடரில் அரசியல்வாதிகள் ஈற்றிலேயே இணைவர்; காரணம் AIPAC (அமெரிக்க இஸ்ரேல் நல்லுறவு இயக்கம்), மற்றும் ஏனைய இஸ்ரேல் ஆதரிப்பு நிறுவனங்கள் அவர்களின் அரசியல் செலவீனங்களைக் கவனிக்கின்றனர். என்றாலும் அரசியல்வாதிகள் கூட ஈற்றில் (சிவில் உரிமைகள், மற்றும் ஏனைய விடயங்களுக்கு அவர்கள் வேண்டா வெறுப்புடன் வந்ததனைப் போன்று) இணைந்தே ஆக வேண்டும்.

ஆகையால், சமூக ஊடகங்களின் வகிபாவத்தை துச்சமாக கருத வேண்டாம் என முஸ்லிம்கள் யாவரையும் கேட்டுக் கொள்கின்றேன். உங்களது Facebook, Instagram,மற்றும் Twitter ஆகியவற்றில் பிரயோசனமான செய்திகள், காட்சிகள், மற்றும் காணொளிகளை பதிவிடுங்கள். இவ்வாறு, Fox News, CNN, ABC, BBC மற்றும் அவர்களுடன் இருக்கும் ஏனைய எல்லா குழுக்களையும் மிஞ்சி நாம் அல்லாஹ்வின் உதவியுடன் மிகப்பெரிய பலமுள்ள அமைப்பாக பிரதிபலிக்க முடியும்.
- Dr. Yasir Qadhi (அமெரிக்காவைச் சேர்ந்த இஸ்லாமிய அறிஞர், அழைப்பாளர்)


Technology is a blessing in disguise for the catastrophe in Palestine (and elsewhere). While the images of the children and innocents murdered by the terrorists (aka the Israeli army) move us to tears and remind us of our helplessness, they also serve to alert the broader public who do not understand the inhumanity of the Israelis who the real perpetrators are.
Muslims are spreading these images amongst themselves, but they do not understand that the average American still believes all of Hamas is (and by extension all Palestinians are) a terrorist organization, and Israel is only 'defending itself'. This imaginary narrative perpetuated by mainstream American media stations will only be countered by hard facts - facts that images and videos brilliantly convey. It is difficult looking at the body of a baby with his brains blown out, or dead kids who were playing soccer on the beach, as 'terrorists' that Israel has to defend itself against.
For the first time, we are seeing the beginnings of an anti-Israeli wave, from comedians to singers to Hollywood celebrities. Politicians will be the last, because AIPAC and other pro-Israeli lobbies finance their campaigns. But even politicians will have to come around in the end (as they did for civil rights and other issues that they were themselves not keen on promoting).
Therefore once again, I urge ALL Muslims not to trivialize the role of social media. Post noteworthy news items, images, and videos on your Facebook, Instagram, and Twitter. Together, and with the help of Allah, we represent a more powerful force than Fox News, CNN, ABC, BBC and all the other groups combined.

காஸா, இஸ்ரேல் யுத்தம் – பொருளும், விளைவுகளும் !! ( உஸ்தாத் மன்சூர் )

 

காஸா, இஸ்ரேல் யுத்தம் – பொருளும், விளைவுகளும் !! (உஸ்தாத் மன்சூர்) Thanks to 'The Puttalam Times'

காஸா, இஸ்ரேல் யுத்தம் மிகப் பாரிய அழிவுகளை நிகழ்த்தியுள்ளது. 500 க்கும் அதிகமான பலஸ்தீனியர்கள் ஷஹீதாகியதோடு காயப்பட்டவர்கள் 3000க்கும் அதிகமாக உள்ளனர். பொருள் அழிவோ மிகப் பாரியது. காஸாவுக்கும் இஸ்ரேலுக்குமிடையிலான இராணுவ சம நிலை மிகவும் இடைவெளி கொண்டது. இஸ்ரேல் ஓர் அணு ஆயுத நாடு. மிக நவீன இராணுவம் அதனுடையது. அதன் ஆயுதங்கள் மிக நவீனமானவை. பாரியவை. நுணுக்கமானவை. காஸா ஒப்பிட முடியாதளவு இந்தவகையில் சிறியது. அது ஒரு பெரும் வளர்ச்சியடைந்த நாடல்ல. பாரிய இராணுவ கட்டமைப்பைக் கொண்டதுவுமல்ல. போதாமைக்கு அனத்துப் பக்கத்தாலும் மூடி முற்றுகையிடப்பட்ட நாடு. ஆயுதங்களை காஸாவின் உள்ளே கொண்டு வருவது என்பது மிகப் பாரியதொரு வேலைத்திட்டம். இந்த வகையான இரு நாட்டிற்குமிடையிலான யுத்தமென்பதுவும், காஸா அந்த யுத்தத்தில் விழுந்து விடாமல் பல நாட்களாக நின்று பிடிக்கிறது என்பதுவும் மிகவும் ஆச்சரியமானது; அற்புதமானது.

இப்படியானதொரு சின்னஞ்சிறிய நாடு தனது எளிமையான ஆயுதங்களுடன் போராடுவது பிரயோசனம் தருமா? இது தேவைதானா? என்ற கேள்விகள் கூட எழும்பக் கூடும்.
இங்கே இப்பகுதியில் கவனத்தில் கொள்ள வேண்டிய உண்மைகளைத் தருவோம்:


பலஸ்தீன் ஒரு புனித பூமி. பைதுல் முகத்தஸ் முதல் கிப்லா. இந்நிலையில் இவற்றைப் பாதுகாப்பதுவும், அவற்றை மீட்டி பழைய நிலைக்குக் கொண்டு வருவதுவும் சமூகக் கடமை.


இஸ்ரேல் ஒரு வெறும் நாடு அல்ல. அரபு உலகில் அமெரிக்க, ஐரோப்பிய நாடுகளின் நலன்களைப் பாதுகாப்பதை இலக்காகக் கொண்ட நாடு. அப் பிராந்தியத்தில் ஆதிக்கமும், முதல் தர நாடாகவும் தன்னை ஆக்கிக் கொள்ளவிரும்பும் நாடு. இந்தப் பின்னணியில் அப்பிராந்திய நாடுகளின் உள் விவகாரங்களில் எல்லாம் தலையிட்டு அவற்றைப் பலவீனப் படுத்துவதில் முனைந்து நிற்கும் நாடு.


இந்தப் பின்னணியிலிருந்தே இந்தப் போராட்டங்களை நோக்க வேண்டும். மதிப்பீடு செய்ய வேண்டும்.
இஸ்ரேல் 1948ம் ஆண்டு ஏற்கனவே இருந்த அரபுக் குடிமக்களை அழித்தொழித்து விட்டு அங்கே உருவாகியது. இப்பின்னணயில் அரபு மக்களின் சடலங்கள் மீதும், மண்டையோடுகள் மீதும் அந்த நாடு உருவாகியது. பயங்கரவாத செயற்பாடுகளும், வரம்புமீறிய வன்முறைகளுமே அந்த நாட்டை உருவாக்கியது.

இந்தவகையில் இஸ்ரேல் அனைத்து நாடுகளையும் விட வித்தியாசமான வரலாற்று ஓட்டத்தைக் கொண்டது.
1973 வரையில் அரபு உலக நாடுகளுடன் 4 யுத்தங்களை அது நடாத்தியது. அதனோடு கேம் டேவிட் ஒப்பந்தம் கைச்சாத்தாகியது. யுத்தங்களிலிருந்து தான் இனி விடுபட்டுவிட்டதாகவே இஸ்ரேல் கருதியது. நாடுகளுடனான யுத்தம் என்ற வகையில் அது சரியே. ஆனால் யுத்த சூழலை விட்டு அது ஒரு போதும் மீளவில்லை. மீளப் பொவதுமில்லை. அத்தோடு துவங்கியது போராட்ட இயக்கங்களுடனான யுத்தம்.

லெபனான் போராட்ட இயக்கத்துடன் 1978, 1982களில் இந்தவகையில் மோதியது.
மேற்குக் கரை, காஸாவுடன்: 2002, 2003 மோதியது.
காஸாவுடன் மட்டும்: 2008-2009, 2012 அத்தோடு இவ்வாண்டும் 2014.
மீண்டும் லெபனானுடன் – 1993, 1996, 2006களில் மோதியது.
மக்கள் எழுச்சிப் போராட்டம் என்ற இன்திபாலா இரண்டை சந்தித்தது: 1989-1993, 2000-2004
இவை தவிர பலஸ்தீனிலும், லெபனானிலும் அடிக்கடி சிறிய சிறிய மோதல்களில் ஈடுபட்டது.
இந்த வகையில் உலகிலேயே குறுகிய காலத்தில் மிக அதிகமான யுத்தங்களை சந்தித்த நாடு இஸ்ரேலாகத்தான் இருக்க வேண்டும்.

அது துவங்கியது முதல் (1948) இன்று வரை 14 யுத்தங்களை அது சந்தித்தது.
4 – அரபுலகுடனான யுத்தங்கள்
10 – போராட்டக் குழுக்களுடனான யுத்தங்கள் (7 பலஸ்தீன் போராளிகள், 3 லெபனான் போராளிகள்.)
இந்த வகையில் அது 5 வருடங்களுக்கொருமுறை யுத்தங்களை தொடர்ந்து சந்தித்து வந்துள்ளது.
இப்பின்னணியில் இஸ்ரேல் இரண்டு விடயங்களில் தோல்வியுற்றது:

யூதர்களுக்கு பாதுகாப்பான நாடு இஸ்ரேல் என்ற ஜியோனிச கோஷத்தை அதனால் நிறைவேற்ற முடியவில்லை.
இஸ்ரேல் அப்பிராந்தியத்திலேயே தோல்வியுறாத மிகப் பெரும் படை என்பதையும் நிறுவமுடியவில்லை.
தென் லெபனானிலிருந்து 2000ம் ஆண்டு இஸ்ரேலியப் படை பின்வாங்கிச் செல்ல வேண்டியேற்பட்டது. 2005ல் காஸாவிலிருந்து தனது குடியேற்றத்திட்டங்களையும் நீக்கிவிட்டு அது வெளியேறிச் சென்றது.

பலஸ்தீன் பிரச்சினை முழுமையாக அழிந்துவிடாமல், மக்கள் மனங்கமளில் அதனைப் பாதுகாப்பது இந்தப் போராட்டங்களே. 1973 யுத்தத்தோடு எகிப்து, இஸ்ரேலுடன் சமாதான உறவுக்கு வந்தது. படிப்படியாக அரபுலகின் ஏனைய நாடுகளும் இந்நிலைக்கு வந்தன. யாஸிர் அரபாத்தின் தலைமையிலான பலஸ்தீன விடுதலை இயக்கமும் (PLO) தனது ஆயுதப் போராட்டத்தைக் கைவிட்டது.

 இவ்வாறு அரபுலகால் முழுமையாகக் கைவிடப்பட்டதாக பலஸ்தீனப் பிரச்சினை ஆகியது. பலஸ்தீனப் போராட்டக் குழுக்கள் மட்டும் தோன்றியிராவிட்டால். பலஸ்தீனப் பிரச்சினையே இல்லாமல் போயிருக்கும். பலஸ்தீன் விழுங்கப்பட்டிருக்கும். மத்திய கிழக்கின் சக்திமிக்க, பாதுகாப்பான நாடாக இஸ்ரேல் மிளிர்ந்திருக்கும். ஆனால் ஹமாஸ் போன்ற பலஸ்தீனிய இயக்கங்களே இப்பிரச்சினையை தாங்குகின்றன. அரபு, இஸ்லாமிய உலக நாடுகளும் இப்பிரச்சினையைவிட்டு ஒதுங்க முடியாத நிலை இதனால் தோன்றுகிறது.

ஹமாஸ் போன்ற இயக்கங்களின் வெற்றி இதுவே. அவை இஸ்ரேலை அமைதியாக இருக்கவிடுவதில்லை. இஸ்லாமிய உலகின் அரசுகளை இப்பிரச்சினையைவிட்டும் பாராமுகமாக இருக்கவிடுவதில்லை. இந்த நிலையில் இஸ்ரேலின் திட்டங்கள் எதுவும் பூரண வெற்றி காண்பதில்லை. எப்போதும் பாதுகாப்பின்மை என்ற மனநிலையோடு அந்த அரசு வாழ வேண்டிய நிலைக்கு இழுத்துவிட்டன இந்த இயக்கங்கள். அதாவது இஸ்ரேலுக்கு இது ஜீவ மரணப் போராட்டம்.
2014 யுத்தம்.

இஸ்ரேலின் மூவர் கொல்லப்பட்டமைக்கு ஹமாஸே காரணமெனக் கூறி இஸ்ரேல் இந்த யுத்தத்தைத் துவங்கியது. ஆனால் ஹமாஸ் அந்த கொலைகளுக்கு தாம் பொறுப்பல்ல என தொடர்ந்து மறுத்து வந்தது.
ஆனால் இவை எல்லாம் வெறும் நொண்டிச் சாட்டுகள். ஹமாஸுக்கும், இஸ்ரேலுக்குமிடையிலான பகை அடிப்படையானது. கொள்கை ரீதியானது.

2009ல் ஹமாஸுடன் பல இழப்புகளை இஸ்ரேல் சந்தித்தது. எதிர்பாராது தோன்றிய அரபு வசந்தம் பலஸ்தீனைப் பலப் படுத்தும் போன்ற நிலை தோன்றியது.இராணுவத் தளபதி அப்துல் பத்தாஹ் ஸீஸியின் இராணுவப் புரட்சி அந்த நிலையை மாற்றி இஸ்ரேலுக்கு சாதகமான சூழ் நிலையைத் தோற்றுவித்தது. ஸீஸியின் இராணுவப் புரட்சியைத் தொடர்ந்து அரபுலகிலும் அரசியல் இஸ்லாத்திற்கெதிரான பலமான அலை வீசத் துவங்கியது. ஈரானும் கூட மேற்குலகு சார்பு நிலைப்பாட்டை எடுத்தது. அரபு வசந்தம் தனது ஆதிக்கத்தை உடைக்கும் என அது கருதியது. இந் நிலையில் ஹமாஸும், போராட்ட இயக்கங்களும் மிகவும் பின்தங்கிய நிலைக்கே சென்றுவிட்டன என்ற தோற்றம் ஏற்பட்டது. ஹமாஸை, போராட்ட இயக்கங்களை ஒழிக்க இஸ்ரேலுக்கு மிகவும் சாதகமான நிலை இதுவே என இஸ்ரேல் கருதியது. அத்தோடு மேற்குக்கரைக்கும், காஸாவுக்குமிடையில் உருவான எதிர்பாராத சமாதான நிலையும் இஸ்ரேலுக்கு எரிச்சலூட்டியிருந்தது. இந்தப் பின்னணியிலேயே இஸ்ரேல் களமிறங்கியது.


இப்போது இந்த யுத்தத்தில் இது வரையிலான நிலைகளை மட்டிடுவோம்:
ஹமாஸின் ஏவுகணைத் தாக்குதல்களை நோக்கும் போது முன்பைவிட அது பெரிய வளர்ச்சி கண்டுள்ளது என்பது தெளிவு.
முன்பு அதன் ஏவுகணைகள் 70 கி.மி. களே சென்றன. இப்போது 200 கி.மி. வரை செல்கின்றன. டெல் அவிவ், ஹைபா (160 கி.மி.) வரை செல்வதோடு தய்மூனா அணு உலை நகர் வரை அவை செல்கின்றன.இஸ்ரேல் தனது Iron Dome என்ற ஆயுதத்தால் அவற்றை எதிர் கொண்டு அழிக்க முற்பட்டாலும் எல்லாவற்றையும் அவ்வாறு எதிர் கொள்ள முடியவில்லை. அவை பல சேதங்களை விளைவிக்கவே செய்தன. அது பற்றி இஸ்ரேல் எதுவும் சொல்லாது மெளனம் சாதிக்கிறது. காஸா 1500க்கு மேற்பட்ட ஏவுகணைத் தாக்குதல்களை நடாத்தியுள்ளது. இது இஸ்ரேல் கொஞ்சமும் எதிர்பாராத ஒன்று. ஹமாஸிடம் 10,000 ஏவுகணைகள் இருப்பதாக நம்பப்படுகிறது.
விமானியற்ற விமானங்கள் பலவற்றை ஹமாஸ் அனுப்பியமை ஹமாஸின் வளர்ச்சியின் பாரிய தன்மையை மேலும் காட்டுவதாகும். அவற்றில் சிலவற்றை இஸ்ரேல் அழிக்க முடிந்தாலும் பல பாதுகாப்புடன் திரும்பி வந்தன. இஸ்ரேலின் பாதுகாப்பு அமைச்சுக் கட்டிடங்களுக்கு மேலால் பறந்து பல உபயோகரமான போடோக்களையும் அவை எடுத்து வருவதில் வெற்றி கண்டன.

கடற்கரைப் பிரதேச நகரமான அஸ்கலானில் உள்ள “ஜீகெம்” இராணுவமுகாமை கடல் வழியாகப் ஹமாஸின் போராளிகள் மூன்று பேர் மட்டும் போய் தாக்குவதில் வெற்றி கண்டனர். கரம் அபூ ஸாலிம் நுழைவாயிலோடு இருந்த இராணுவ முகாமையும் இயக்கப் போராளிகள் தாக்கி பாரிய சேதங்களை ஏற்படுத்தினர்.
தரை வழித் தாக்குதல்களை இப்போது இஸ்ரேல் ஆரம்பித்துள்ளது. இஸ்ரேல் அந்நிலையில் மிகப் பாரிய இழப்புகளை சந்திக்கக் கூடும் என எதிர்பார்க்கப்படுகிறது. இன்று 20/7/2014 வரையில் 29 இஸ்ரேலிய இராணுவ வீரர்கள் கொல்லப்பட்டு பல இஸ்ரேலிய இராணுவ வாகனங்கள் அழிக்கப்பட்டுள்ளன.
இது வரையிலான போராட்டத்தை நோக்குகையில் கீழ்வரும் உண்மைகளைக் கூறலாம்:
ஹமாஸின் அரபுலகம் முழுக்க விரிவுபட்டுள்ள அரசியல் பலத்தை இஸ்ரேலால் உடைக்க முடியவில்லை. இனியும் உடைக்க முடியும் எனக் கருத முடியவில்லை.

இஸ்ரேலால் என்ன குண்டு வீசியும், உளவுக்கான பெரும் பிரிவொன்று இருந்தும், ஹமாஸினதும், ஏனைய போராளிக் குழுக்களினதும் ஏவுகணைத் தாக்குதலை நிறுத்த முடியவில்லை. ஏவுகணைக் கட்டமைப்பை உடைக்கவும் முடியவில்லை. ஏவுகணைத் தளங்களைக் கண்டுபிடிக்கவும் முடியவில்லை.
இஸ்ரேலிலுள்ளே போராளிகள் ஊடுருவுவதையும் முழுமையாகத் தடுக்க முடியவில்லை.
இஸ்ரேலின் பல இலட்சம் மக்கள் பாதுகாப்பிடங்களைத் தேடி ஓடும் நிலையையும் தவிர்க்க முடியவில்லை. பாதுகாப்பின்மையே இன்னமும் இஸ்ரேல் நகர்களில் நிலவுகிறது.

இஸ்ரேல் உளவுத்துறை ஹமாஸின் இராணுவ இரகசியங்களை அறிந்து கொள்வதில் படு தோல்வி அடைந்துள்ளது.
தற்போதைய நிலையில் துருக்கி, கடார் போன்ற நாடுகள் யுத்த நிறுத்தத்திற்கான முயற்சியில் ஈடுபட்டு வருகின்றன. ஐரோப்பிய நாடுகள் பலவும் அம் முயற்சியில் ஈடுபடுகின்றன. இஸ்ரேலின் உள் நிலை பாதக நிலை நோக்கிச் செல்லச் செல்ல யுத்த நிறுத்தம் விரைவாக முடியும்.
நன்றி : மரைக்கார்
நன்றி : The puttalam times

Monday, July 21, 2014

Muslim community & Srilanka....Javed Yusuf



Former diplomat, educator and peace activist Javed Yusuf in an interview over recent development says it is very unfortunate that when we as a country are facing a number of challenges on the international front we are shooting ourselves in the foot by creating another problem which has already drawn unfavorable international attention.
Mr. Yusuf is an Attorney-at-Law, Former Ambassador to Saudi Arabia, Former Senior Advisor on Arab and Islamic Affairs to the Ministry of Foreign Affairs, Former Secretary General of the Peace Secretariat for Muslims and Former Human Rights Commissioner of Sri Lanka. Following are the excerpts of the interview:


Q: To begin with, what is the Shoora Council in which you are a member and it is alleged that its activities are not transparent.  Why do you think it is being subject to attack by certain groups?


One should not get unduly excited by the use of an Arabic word without knowing its full import. The Shoora  Council  came into  being  in the wake of the  challenges faced by the Muslims in Sri Lanka during the past two to three years. It is not a formal organisation but a coordinating body/forum/network of  several  Muslim Organisations with a National reach and with several professionals and other intellectuals. This springs from the Quranic teaching for Muslims to “consult each other in your affairs” before  coming to a decision.

The idea of “shoora” which broadly means “consulting each other” is an eminently democratic process which is based on the premise that no single individual has a monopoly of knowledge and wisdom on any one matter. It encourages a pooling of ideas and exchange of views and opinions  before arriving at a decision.

The reason for the use of the word Shoora is because the Muslims relate to and understand the concept very well and for no other reason. The attempt to compare it with other “Shoora Assemblies” in Muslim countries is misplaced as there is no comparison whatsoever. In most of those countries bodies which have similar names are statutorily set up, while in other countries and other situations they are informal bodies with no powers except to engage in consultations.

When examining   a word or phrase for its meaning it is always important to examine the context before rushing to conclusions.





For example we have a Youth Parliament set up by the Ministry of Youth Affairs. Using the word ‘Parliament’ in this context is not considered an affront or breach of privilege of the National Parliament by another body. Similarly, the usage of a word must not be misunderstood without understanding the deeper meaning and intention.


If we take yet another example, the word “Madrasa” used in Arab countries refers to schools where secular learning takes place. In Sri Lanka the word “Madrasa” is used to describe institutions that impart religious knowledge similar to the “Daham Pasalas” of the Buddhists or “Seminaries” of the Christians.

We who live in Sri Lanka know that this country which has been greatly influenced by the Buddhist tradition has been a great model of religious tolerance where followers of different religions have lived in harmony for centuries. This is something the majority community of Buddhists can be justifiably proud of, but this proud history is in great danger of being tarnished by the acts of a few.

Q: There are quite a number of Muslim representatives in the government and there even is a Muslim party that has made alliance with the government.  Do you think that they have failed to address the ongoing situation against the Muslim community?


Being partners in the Government they have to share the blame for failures to address the situation. While Mr. Rauf Hakeem and Mr. Rishard Bathiuddin have been making statements on public platforms and in the media critical of the failure of the law enforcement agencies to act  decisively to bring a halt to the targeting of Muslims, this will in no way absolve them from their collective responsibility as part of  the Government for its acts of omission and commission in addressing the situation.

What is more important than public pronouncements is for them and other Muslim Parliamentarians  to take up these matters in Cabinet and Parliament more vigorously, however challenging and daunting such a task may be,  and try to persuade their colleagues in Government that the recent happenings are not only manifestly unjust by the Muslim community but  also detrimental to the
National Interest.


Muslims, like the Sinhalese and Tamils are an integral part of the nation and have contributed from historical times, including at the time of independence, for the establishing and securing of national sovereignty and national development. Hence, when one part of this integral fabric is affected, it hurts the entire nation and its peoples.

Q: While the Muslim community lived peacefully with other communities in Sri Lanka for years, the allegation of extremism and mistrust seems to have started only within the last couple of years. Why has this situation arisen or been created and who do you think is responsible?

This is precisely what has taken the Muslim community by surprise. The sudden targeting of Muslims has come as a complete surprise to everyone and is a worrying phenomenon.  These allegations are only figments of imagination designed to justify a vendetta against the Muslims. The only extremism (from whichever quarter it emanates) that is objectionable is one that is violent or impinges on the rights of others. They have not been able to identify even one such instance and seem to rely on Goebbel’s theory that a lie when repeated several times will be believed.

What all Sri Lankans have to ask ourselves is the question how did the BBS which is only two years old manage to have such an extensive reach throughout the country within such a short time  and enjoy immunity from prosecution in the face of  clear evidence for their misdeeds? They claim they have had over 40 meetings all over the country. From where did they get the immense resources to carry out such a far flung campaign. Allegations have been made that these are part of a conspiracy to destabilise the country. If indeed this is true, the conspiracy must be unraveled and the conspirators brought to book.
In the absence of such action the allegations of conspiracy will remain as excuses for inaction while the actions of the BBS will most certainly destabilise the country.

Q: Certain international Islamic extremist organisations and their activities (Like Boko Haram and certain activities of Taliban) are used as examples to create a fear-psychosis against Muslims in Sri Lanka. Do you think we have such extremist Muslim groups in Sri Lanka?








You are absolutely right.  The names of these organisations are used to create a fear psychosis among ordinary citizens of the country and others to create a non existent bogey of Muslim extremism in  Sri Lanka. There are no such extremist organisations in Sri Lanka. The fact that the law enforcement agencies have not been able to detect any such organisations despite the repetitive string of untruths is further proof of the fact that these unfounded allegations are only part of the strategy of hate mongering.

Q: There are allegations against a certain dress code (like Burka) which is claimed by certain Sinhala sections as a threat to Sri Lankan cultural identity. This has become an issue in some European countries as well. What should be the stance of moderate Muslim leaders on this issue?



This is again a non issue used as a pretext for whipping up anti- Muslim feeling. Muslim women are required by their religion to cover their entire body other than their face and hands.  There are differences of opinion among Muslims whether this should extend to the covering of the face but this has been left to the individual to make one’s choice.  I presume by Burka you mean the face cover which is also known as the Nikab.

While every individual has the right to like or dislike the Burka; equally every  woman has the right to choose to wear or not to wear the Burka. It is absurd to say that earlier Muslim women did not wear the Burka and therefore they should not wear it now. That is a matter for the individual Muslim or the Muslim community to decide.
"We who live in Sri Lanka know that this country which has been greatly influenced by the Buddhist tradition has been a great model of religious tolerance where followers of different religions have lived in harmony for centuries. This is something the majority community of Buddhists can be justifiably proud of, but this proud history is in great danger of being tarnished by the acts of a few"

Recently I saw a leading Buddhist girls’ school having their Old Girls Parade. All the Old Girls were clad in uniforms, T shirts and pants. It would be the height of ridiculousness for a Christian or Muslim religious leader to point out that 50 years back the old girls did not wear T shirts and pants and that they should go back to the saree which they wore in the days past. If at all such a request is to be made it must emanate from the School or from the Buddhist religious leaders.
In some countries of Europe this has become an issue for other reasons.  Some countries have taken secularism to the point that any manifestation of anything that is deemed a religious symbol in public is frowned open. But there are many countries including the United Kingdom where the Burka and Hijab are
worn freely.
Q: What international repercussion will Sri Lanka have especially due to incidents relating to Muslims that have happened in the recent past? Would Sri Lanka have a negative response from the Arab and Muslim countries over these incidents?



It is very unfortunate that when we as a country are facing a number of challenges on the international front, we are shooting ourselves in the foot by creating another problem which has already drawn unfavourable international attention. This shows that organisations like the BBS are least interested in the international image of Sri Lanka and recklessly indifferent to what will happen to our country so long as their objectives are achieved.
No doubt the Arab and Muslim world with whom we have enjoyed excellent relations will be closely watching what is happening here and must be quite surprised by the turn of events.
Q: There are allegations by certain sections that Jihad is in operation in Sri Lanka and this has been used to frighten other communities in the country. What is your opinion on this?


The word Jihad is repeatedly used by various Muslim groups all over the world  for political objectives and methodologies which are often totally alien to and contrary to the teachings of Islam. For instance during the early days of Islam  when defensive wars had to be fought to protect the   Muslims, the soldiers were clearly told that no harm must come to non combatants, the aged, women and children, vegetation etc. These principles are now codified thousands of years later in what we call international humanitarian and human rights laws.
As we can observe most of these so-called Jihadist groups in other parts of the world which represent a minority of the Muslims do not adhere to these rules and give the entire Muslim community and Islam a bad name in the eyes of the world at large. This is similar to the activities of a small group like the Bodu Bala Sena giving Buddhism and Buddhists a bad name in other countries where people do not have the time or inclination to research and realise that it is only a small group that is responsible for the recent incidents and not the majority of the Buddhists.
"In the long run the leaders of all communities and particularly the Buddhist religious leaders must speak out and cry a halt to what is for Sri Lankans a clearly self destructive journey.  Failure to do so will result not only in the Muslims losing out but all of us as a nation committing collective suicide"



Prophet Mohammed (peace be upon him) stated that the greatest Jihad is the struggle for the conquest of one’s self; that is the struggle towards attaining purity of conscience and soul. The so called Jihad for the attainment of essentially political objectives  by different groups which we see on the TV screens and other media are alien to the Muslims in Sri Lanka and are non existent here. As I mentioned earlier, these allegations are used only to demonise the Muslims and to in turn   create  insecurity among the Buddhists.
Q: How do you think we can avoid incidents similar to which took place in Aluthgama from recurring in the future and what measures should be taken to end mistrust between the Muslim community and other communities in the country?



The last two to three years has witnessed a deliberate and concerted attempt to spew hatred towards the Muslims and to a lesser extent the Christians. Websites have sprung up whose sole objective seems to be to hate-monger through a mixture of lies and misrepresentations designed to influence and change attitudes of the Buddhists towards the Muslims. The Bodhu Bala Sena’s public campaign has been the outward manifestation of such a strategy.
As a result an enabling environment has been created for destructive elements to take advantage of any minor incident to inflame passions and create mayhem. The failure of the law enforcement agencies to take stringent action against law breakers in several incidents like the attacks on the Dambulla and Grandpass mosques (to name just two) have emboldened these  hate mongers to continue to create mayhem.




What started off as an ordinary traffic incident between two individuals belonging to the Buddhist and Muslim communities in Alutgama was converted by the hate mongers into an opportunity to attack Muslims and their houses and means of livelihood. It is now clear that like many of the previous incidents, the violence was planned and executed largely by those who had come from outside, while the law enforcement agencies did nothing to prevent the mob from running amok.
Adding insult to injury is the attempt to portray the incidents in Alutgama as one in which the actual victims (the Muslims) are the aggressors. What is equally deplorable is the effort to make these incidents look like a clash between two communities when it was a plain and simple attack on the Muslims by a small but influential group of hate mongers who refused to even heed pleas from Parliamentarians like Minister  Kumar Welgama and   Palitha Thevarapperuma who sought to intervene and bring order and sanity to the mayhem that was being let loose.


"One should not get unduly excited by the use of an Arabic word without knowing its full import. The Shoora  Council  came into  being  in the wake of the  challenges faced by the Muslims in Sri Lanka during the past two to three years. It is not a formal organisation but a coordinating body/forum/network of  several  Muslim Organisations with a National reach and with several professionals and other intellectuals"


The way to avoid repetition of such incidents in the short run is to ensure that the Rule of  Law prevails and is applied to all without fear or favour. All the institutions of Government including the Police should be strengthened and given strict instructions to carry out their duties in an impartial and efficient manner.
In the long run the leaders of all communities and particularly the Buddhist religious leaders must speak out and cry a halt to what is for Sri Lankans a clearly self destructive journey.  Failure to do so will result not only in the Muslims losing out but all of us as a nation committing collective suicide.

Sunday, July 20, 2014

உலகத்தின் இன்றைய பார்வையில் இஸ்லாம்- சகோ.சீமான்

http://muthupetnews.com/islams-view-of-the-world-seemans-demagogy-audio-connection/

ஆட்சி மாற்றம் சாத்தியமா? Muise Wahabdden (Posted by metromirror on March 30, 2014) |

எதிர்தரப்புகள் ஒன்றிணைந்த தேசிய கூட்டணி அமையுமாயின் ஆட்சி மாற்றம் நிச்சயம்; தேர்தல் முடிவு உரத்துச் சொல்லும் செய்தி இதுவே!


1993ம் ஆண்டு மாகாண சபைத் தேர்தல் இலங்கையின் தேர்தல் வரலற்றில் ஒரு ஆட்சி மாற்றத்துக்கு வித்திட்ட ஒரு தேர்தல். அந்த தேர்தல் சொன்ன செய்தியும், இன்றைய தேர்தல் பெறுபேறும் ஒரே செய்தியை தாங்கிய திசையை நோக்கி நகர்வதை அவதானிக்க முடிகிறது. தேர்தலில் வாக்களித்தவர்களால் ஆளும் கட்சி வெற்றி பெற்றாலும் எதிர் கட்சிகளின் மேல் மக்கள் கொண்டுள்ள புதிய வித்தியாசமான நம்பிக்கை அல்லது எதிர்பார்ப்பு, வாக்களிக்க ஆர்மில்லாத அதிக தொகையான அரசுக்கு எதிரானவர்கள் என்பனவற்றை ஒரு புதுக் கோணத்திலிருந்து கணக்குப் போடும் போது கிடைக்கும் விடையானது நடைமுறை அரசுக்கு பிரியாவிடை கிடைத்து விடும் எனற ஒரு தகவலைச் சொல்கிறது.
இருந்தாலும் இன்றைய UNP என்கிற பிரதான எதிர்கட்சியால் அல்லது அதன் இன்றைய போக்கினால் இதனை செய்ய முடியாது என்பதையும் இதே பெறுபேறு கோடிட்டுக் காட்டுகிறது.


ஒரு பொது அபேட்சகரைத் தேர்ந்தெடுக்கும் நோக்கிலான ஒரு புதிய தேசிய அணி ஒன்று உருவாக்கப்பட வேண்டும் என்ற செய்தியை உரத்துச் சொல்கிறது.
ஜனநாயகப் பாரம்பரியம் மிக்க நாடொன்றின் அதிகாரமானது ஒரு சிலரின் கட்டுபாட்டுப் பொறிக்குள் தொடர்ந்து சிக்கித் தவிப்பதென்பது பாரதூரமான பல விளைவுகளை உருவாக்க வல்லது என்ற செய்தியும் இத்தேர்தல் மூலம் ஒரு சிறிய அளவில் பதிவாகியுள்ளது.
நாடளாவிய தேர்தல் ஒன்றில் இத்தகவாலானது மேலும் வழுப்பெரும் வாய்ப்புள்ளது. பல ஆளும் கட்சி அமைச்சர்கலுக்குக் கூட இந்த அதிகாரம் நடைமுறையில் பரவலாக்கப் படாமையானாது அடுத்த பொது வேட்பாளர் தேடுதலுக்கு உதவியாக அமையும் வாய்ப்பு கனிந்துள்ளது.


பல கோணங்களில் இருந்து நோக்கும் பொழுது எதிரணிகளால் இனி வரும் காலங்களில் எடுக்கப் போகும் நடைமுறைக்குச் சாத்தியமான தீர்மானங்களே பதில் சொல்லும்.
UNP, சரத் பொன்சேகாவின் ஜனாயகக் கட்சி, JVP, மற்றும் தமிழ், முஸ்லிம், அரசியல் சக்திகள், ஆளும் அரசின் அதிருப்தியாளர்கள் என ஒரு புதிய நல்லாட்சிக்கான சக்தியாக மாறினால் மட்டுமே ஒரு ஆட்சி மாற்றம் என்பதை நினைத்துப் பார்க்கலாம்.

புனித ரமழானிலும் சமூகம் பற்றி சிந்திப்போம்! Muise Wahabeen

புனித ரமழானில் நோன்பு நோற்று ஒரு பக்குவப்பட்ட நிலையில் இருக்கின்ற முஸ்லிம்கள் அனைவரும் தம்மை சமூக சிந்தனையில் ஈடுபடுத்துவோம்...

இன்று உலகின் பல பாகங்களிலும் வாழ்கின்ற முஸ்லிம்கள் பல்வேறு வகையிலும் நசுக்கப்பட்டு வருகின்றனர். ஆப்கானிஸ்தான், ஈராக் முதல் பலஸ்தீன் வரை பல அரபு, முஸ்லிம் நாடுகள் கடந்த பல வருடங்களாக அந்நியரால் ஆக்கிரமிக்கப்பட்டு, அந்நாடுகளில் அக்கிரமங்கள் அரங்கேற்றப்பட்டு வருகின்றன.

குறிப்பாக முஸ்லிம்களின் பலத்தை அழித்தொழிக்கும் திட்டத்துடன் ஏகாதிபத்திய சக்திகள் பல சதிகளை அரங்கேற்றி வருகின்றன. அதேவேளை முஸ்லிம்கள் சிறுபான்மையினராக வாழ்கின்ற பல நாடுகளில் முஸ்லிம்களின் இருப்புக்கு அச்சுறுத்தல் விடுக்கப்பட்டு வருகின்றது.

மியன்மாரில் நமது சகோதர முஸ்லிம்கள் ஆயிரக்கணக்கில் கொன்றொழிக்கப்பட்டு வருவதும் இலங்கையில் கோத்தாவின் அனுசரனையுடன் அரங்கேறும் ஞானசார தேரரின் வெறியாட்டங்கள் மேற்கொள்ளப்படுவதும் இதன் பின்னணியில்தான் என்பதை நாம் புரிந்து கொள்ள வேண்டும்.

ஆகையினால் புனித ரமழானில் நோன்பு நோற்று ஒரு பக்குவப்பட்ட நிலையில் இருக்கின்ற முஸ்லிம்கள் அனைவரும் தம்மை சமூக சிந்தனையில் ஈடுபடுத்தி உலகளாவிய முஸ்லிம் உம்மத்தின் நிம்மதியான வாழ்வுக்கான முயற்சிகளில் ஈடுபடுவதற்கும் சமூகம் சார்ந்த முன்னெடுப்புகளுக்கு முழுமையான ஒத்துழைப்பு வழங்குவதற்கும் இப்புனித ரமழானில் திடசங்கற்பம் பூணுவோம்!

Friday, July 18, 2014

Is BBS the new face of Buddhist revivalism? Ayesha Zuhair (groundviews.org/07-13-2014)





This is a response to an article written by Udaya Gammanpila which appeared in the Ceylon Today newspaper (6 July 2014). This response was emailed to Ceylon Today two days later (08 July 2014), but it has not been published to date.


The campaign of hate, intimidation and violence directed against Muslims in post-war Sri Lanka has been built substantially on blatant lies. The 06 July 2014 ‘Guard Post’ column in Ceylon Today penned by UPFA’s Group Leader for Colombo District and Western Provincial Council Minister Udaya Gammanpila (UG) is no different in this respect.


UG, in his article, attempts to distort the facts relating to the recent anti-Muslim attacks, and most irresponsibly, seeks to portray the victims of the violence as the perpetrators. He goes on to assert that the government should take action against ‘Muslim extremists’ for the incidents instead of blaming the Buddhists.
UG has chosen to completely ignore the following specifics: at least two Muslims shot dead; one Tamil got killed; 88 Muslims were injured; two Muslims had their legs amputated following gun-shot injuries; over 190 houses were extensively damaged of which 64 houses were fully damaged mostly due to arson; another 66 houses got minor damages; 54 Muslim-owned vehicles set on fire; approximately 85 Muslim shops were attacked of which 40 shops of Muslims were fully damaged; Muslim-owned buildings were looted and then set on fire while Muslim shops in Sinhala-owned buildings were looted but not damaged showing a pre-planned attack; Masjid-un-Noor in Adikarigoda was completely destroyed; two other mosques were partially damaged; and a number of mosques were vandalized with copies of the Holy Quran burnt.


UG cannot be blind to the fact that the BBS rally was organized within three days of the clash between a Sinhala and a Muslim driver in Pathirajagoda. The aim of the rally, going by the BBS poster and the hate speeches was to launch a vicious attack on the Muslims of Aluthgama targeting their economy. The BBS succeeded in their objective. As much as 98% of the victims were Muslims whose traumatic ordeal and devastating agony at the hands of marauding mobs should have put public figures like UG and the likes to eternal shame. To trot out disgraceful excuses after shaming the country shows the pathetic levels to which flag-bearers of ‘Buddhist’ revivalism in this country had stooped to.
With such extensive damage inflicted on the Muslims, the question arises as to who then are the real extremists and who is carrying the guns? A proper post-mortem needs to examine who promoted violence in tense-ridden Aluthgama, how mobs roamed and attacked freely, whilst a curfew was imposed and what the STF was doing together with the mobs. It needs to consider how the mobs managed to terrorize the shocked Muslims – despite the presence of the police and the STF.


UG’s so-called post-mortem on Dharga Town is similar to the reports on the tragic and untimely deaths of the two Muslim youth in Welipitiya. Much is missing, much is fabricated and much is covered up. Though UG purports to bring out “the hidden and suppressed truth”, he in fact hides and suppresses the truth.


In the same manner that his government has chosen to turn a blind eye to the obnoxious activities of the radical so-called ‘Buddhist’ elements that have been enjoying impunity for years, UG has not even bothered to reflect on the plight the Muslims have been plunged into.


In addition to the loss of lives and limbs, hundreds of livelihoods were destroyed, and families were pauperized overnight by the attackers, who appear to have had a clear aim of crippling the Muslims economically. UG brashly seeks to trifle the actions of the attackers by saying that they were driven by a false rumour that a monk had been killed. He thereby tries to hide the BBS hate campaign that preceded the attack, now defended by the JHU.


The bottom line is that over the years, the Sinhala and Muslim people in the Aluthgama, Beruwala areas had co-existed peacefully. They were inter-dependent on each other economically. So is the case in most other areas, where Muslims live in far flung small villages. Muslims depended mostly on Sinhala customers for their business.


A large number of itinerant Sinhala vendors such as fishermen, vegetable and fruit sellers had mostly Muslim customers. This amity of co-existence was destroyed in this district for no worthwhile reason!


Should Buddhist revivalism in this country, which by itself is very welcome in this time of the proliferation of casinos, gambling, alcoholism, rapes (five a day, every day!), murders etc. end up with such an ugly face?


This new face that is ruining the much wanted Buddhist revival, as distinguished from Sinhala racism, is the morbid intolerance towards a similar onset of Islamic revivalism, distortedly labeled as ‘extremism’, causing no harm, in real terms to others as Minister Vasudeva Nanayakkara recently pointed out.
If Islamic revivalism is ‘extremism’, do we call the Aluthgama attacks on the Muslims as ‘Buddhist terrorism’?   These are matters both communities must look at dispassionately, free of stereotypical prejudices.


Take this incident for purposes of reflection. One middle-level Muslim garment manufacturer (there were other small timers as well) had over 300 Sinhala women employed under his wife in Dharga Town. On the night of 15 June, the factory was attacked and the entire machinery destroyed. The Sinhala workers were overnight thrown out of employment thanks to Gnanasara Thera of the BBS, the Hela Urumaya struggling to defend if not aid the BBS.


A demonstration by these women opposite the Pathirajagoda temple alleging that the temple’s monk had instead of calming down tensions was responsible for fuelling the destructive events, which led to their loss of employment, was advisedly prevented by the authorities acting promptly in this instance, to stop the anti-temple demonstration.


Many independent observers, including the influential Bar Association of Sri Lanka have held that the rampage was the direct result of the dangerous hate campaign against Muslims carried out over the last several months, and in particular the fiery hate speech given by Galagodaththe Gnanasara Thera of the BBS, within three days of the 12 June Aluthgama incident and in the very same highly tensed locality.


Just as Manisha Gunasekera, Sri Lanka’s Deputy Permanent Representative in Geneva tried to mislead the UN Human Rights Council by stating that the violence was triggered by an assault on a Buddhist monk, UG too makes the same grave mistake of treating an alleged assault as an established fact.
Gunasekera’s attempt to mislead the UNHRC, even while a court case is pending and failing to make a fair presentation by referring to the denial by the Muslim brothers that they did not and that there was no need for them to have attacked the monk, would perhaps justify a Muslim presence at the UNHRC at the time these matters are taken up there.


As an Attorney-at-Law, UG should know better. He should know that an allegation remains an allegation until proven before a Court of Law.
It is well-known that there was a minor argument between two drivers in which a Buddhist monk intervened to separate the two and got pushed in the process. Even the JMO’s report does not disclose any attack on the monk! There is evidence that the monk was seen hanging around the Police Station for around four hours, quite normally, until the OIC had advised him to get admitted to a hospital, if he were to produce the three brothers, one of whom was a Moulavi, to Courts.


According to reports, the first hospital refused admission to the monk. The second hospital admitted the monk allegedly under pressure and will have to answer the question why it kept the uninjured monk for three days in hospital.
Defence Secretary Gotabaya Rajapaksa in his interview with the Daily Mirror (01 July 2014), the first since the conflagration, puts it this way:
“Even pushing will not do big damage. The JMO can’t tell that. If there is a visible damage to the body then the JMO’s report will indicate it. But there need not be physical damage, right?”
Agreed, even if a person is hit, then there may or may not be a physical injury. But what is the necessity to get oneself hospitalized in the absence of such a physical injury? Alright, a good check-up! But why spend three days in hospital?
UG states further that a young boy was sexually abused in a Muslim shop in Aluthgama. This is also a matter where the accused deny all allegations. UG has not mentioned that on 08 May 2014, this shop was set on fire. Who was responsible for this violence and have those accused been taken into custody and

produced in Court? Why is UG silent on it?
The question then is in whose favour is the Aluthgama Police working? Are these cases of Muslims being favoured for their ‘monetary strength’ as proclaimed by UG? Ridiculous! How can a political leader such as UG, without pressing for justice, defend criminals in this most outrageous manner? UG’s allegation that the Aluthgama Police is working for Muslim money is possibly to cover up Gnanasara Thero’s claim that the country’s police is ‘Sinhala Police’!
UG goes on to state that “There is a warm public response to the BBS rallies because people witness activities of Muslim extremism in their neighbourhood.” If Buddhists are warming up to an organization that has led a destructive hate campaign against another community, then that is a serious problem that needs to be addressed urgently by Buddhists themselves. They need to reflect on why people have moved away from Buddhism in its pristine form and have adopted as leaders people who violate cardinal precepts of Buddhism. Is Gnanasara Thera the new face of Buddhism?


The chief demagogue of the BBS, Gnanasara Thera has been convicted in the past for driving under the influence of liquor. His disorderly conduct is well-known and well-documented. He is also equally well-known for encouraging and threatening violence. If Buddhists are indeed warming up to him as UG claims, then that is a sad reflection of the crisis within Buddhism.
Even more ludicrous is UG’s assertion that the purpose of the Aluthgama meeting was to ‘calm down’ the people. How could a public meeting in which racial hatred is spewed ‘calm’ people down? Is this the new spirit of BBS Buddhism? How could a procession chanting anti-Muslim slogans, in the backdrop of severe tensions, be permitted to pass through a Muslim village except by an irresponsible government?


If UG thinks this is the way to calm people down, then he is certainly not fit to be a district leader, particularly of a highly multicultural district such as Colombo.
On 26 March 2014, thousands of Muslims protested in front of the US Embassy in Colpetty against the US sponsored resolution on Sri Lanka at the UNHRC. A large percentage of the participants were traditional thakkiya Muslims from Beruwala and Aluthgama. They came in their hundreds to show their opposition to foreign intervention in Sri Lanka.


Sadly, it is these very people from Beruwala and Aluthgama who were brutally attacked, and it is indeed ironic that the US has now become one of the most vocal voices in the call for justice to the victims of the June 2014 violence.
Distressingly for the government, a people who came in their large numbers from Aluthgama, Beruwala (not forgetting Malwana) to Colombo to protest against foreign intervention in Sri Lanka have been forced by the government’s own rabid agents to seek solace with the country’s ‘enemy’ in the UNHRC! Regrettably UG’s sermon in defense of the BBS will send these Muslims even faster to the UNHRC. Such are the pundits we do have in places held high!
UG, as an educated leader, would do well to realize that the solution to the current crisis does not lie in pointing fingers at the victims of crime and violence, or by misrepresenting the facts. He should stop contributing to the hate campaign and instead work to ensure justice for all those affected by the recent violence.


It would have been far more appropriate had he called for a return to the true Buddhist values of tolerance, compassion and love for all beings instead of further fanning the flames of hatred, bigotry and vengeance to an already susceptible audience.

Thursday, July 17, 2014

ஜூன் 15ன் வடு வைராக்கியமாக மாறலாமா? S.H.M Faleel

ஜூன் 15ன் வடு வைராக்கியமாக மாறலாமா? அஷ்ஷெய்க் எஸ்.எச்.எம்.பளீல்
(நளீமி)


 இலங்கை முஸ்லிம்களுக்கும் பௌத்த சிங்களவர்களுக்கும் இடையிலான உறவின் வரலாற்றில் ஜூன் மாதம் 15ஆம் திகதி ஒரு கரிநாள் என்பதில் சந்தேகமில்லை. வீடுகளும் கடைகளும் உடைந்து போனது போல் மனங்களும் உடைந்து போயின. விரக்தியூம் ஆக்ரோஷமும் பழிவாங்க வேண்டும் என்ற உணர்வும் மேலோங்கி முஸ்லிம்களில் பலரை விரும்பத்தகாத சிந்தனைகளுக்கு அது உட்படுத்தியுமிருக்கிறது.

 இப்படியான நெருக்கடிமிக்க நேரத்தில் உணர்ச்சிகளுக்கு அடிமைப்படாமல் நிதானமாகவூம் அறிவுபூர்வமாகவூம் தூர நோக்கோடும் சிந்திப்பது கடமை என்பதை வலியுறுத்தவே இக்கட்டுரை எழுதப்படுகிறது.


சிங்களவர்கள் அனைவரும் இனவாதிகள் அல்லர் முஸ்லிம்கள் மீது துவேசத்தை கக்கும் பௌத்தர்களது தொகை குறைவாகும். ஆனால், அண்மைக் காலத்தில் அத்தொகை கணிசமான அளவு அதிகரித்து வருகிறது என்பதையும் மறுப்பதற்கில்லை. சில அரசியல்வாதிகளது சுயநலம், சர்வதேச சக்திகளது சதித்திட்டம், முஸ்லிம்கள் சிலரது இறுக்கமான நடவடிக்ககைகள், வேறு சிலரது பிற சமூக உறவுகளின் போதான முறையற்ற நடத்தைகள் என்பன இதற்கு காரணங்களாக அமைந்துள்ளன.


இப்படியான சூழ்நிலைகளது வளர்ச்சி முஸ்லிம்களுக்கு எதிரான நடவடிக்ககைகளாக பரிமாணம் எடுத்துள்ளன. ஆனால், ஏலவே கூறப்பட்டது போல சிங்கள சமூகத்தில் உள்ள பெரும்பாலானவர்கள் முஸ்லிம்களுடன் சகவாழ்வைப் பேணவே விரும்புகிறார்கள். பல்கலைகழகங்களில் உள்ள விரிவுரையாளர்கள், பௌத்த குருமார், உயர் அதிகாரிகள், அரசியல்வாதிகள் பலர் இப்படியான நிதானமான நிலையில் இருப்பதுடன் முஸ்லிம்கள் ஒடுக்கப்படும் போது பலமாக குரல் கொடுப்பவர்களாகவும் சமாதானத்துக்காக பல அர்ப்பணங்களைச் செய்பவர்களாகவவும் இருக்கிறார்கள்.


பேராசிரியர் கும்புருகமுவே வஜிர ஹிமி, கலாநிதி ஹூநுபலகம வஜிர ஹிமி, விட்டியால கவிதஜ ஹிமி, வடரக விஜித ஹிமி,பத்தேகம சமித ஹிமி போன்ற குருமாரும் பல்கலைக்கழக பேராசிரியர்களான சாந்த ஹேன நாயக, நவரத்ன பண்டார,ஜயந்த செனெவிரத்ன போன்றோரும் ஆய்வாளர்களான திஸரனி குனசேகர,விக்டர் ஐவன்,தரிஸ்ட பஷ்டியன்,குமார் டேவிட் போன்றோரும் அரசியல் மட்டங்களில் அநுரகுமார திசானாயக,ராஜித சேனாரத்ன, மங்கள சமரவீர,திலான் பெரேரா,பாலித தவரப்பெரும போன்றோரும் குறிப்பிடத்தக்கவர்களாவர்.


இவர்களை நபி(ஸல்) அவர்களது காலத்து அபூதாலிப்களாகவும், முத்இம் இப்னு அதீகளாகவும் நாம் நிச்சயமாகக் கருத முடியும். இத்தகையவர்களுடன் நல்லுறவைப் பேணுவதும்,அவர்களது வட்டத்தை பெருக்குவதும்.அவர்களை பகைக்கும் நடவடிக்கைகளில் இறங்காதிருப்பதும் அவசியமாகும்.


முஸ்லிகளது நியாயமான கோரிக்கைகளை அங்கீகரிக்கும் பெரும்பான்மையினது நீசத்தனமான, துவேசமான, ஒருதலைப்பட்சமான நடவடிக்ககைகளை கண்டிக்கும் இவர்களது ஒத்துழைப்பு எமக்கு என்றும் தேவைப்படுகின்றது. பகைத்துக்கொண்டு, ஒதுங்கி வாழ முடியாது அத்தோடு பெரும்பான்மை பௌத்தர்களை பகைத்துக் கொண்டு இந்நாட்டில் முஸ்லிம்களால் ஒரு போதும் வாழ முடியாது.


அதற்கு பின்வரும் காரணங்களை முன்வைக்கலாம்……

1. இலங்கை முஸ்லிம்கள் மொத்த சனத்தொகையில் 9.7 சதவீதத்தினராகவே உள்ளனர். 90.3 சதவீதத்தினர் சிங்கள, தமிழ், கிறிஸ்தவ சமூகங்களைச் சேர்ந்தவர்களே. எனவே,முஸ்லிம்களது நலன்கள் முஸ்லிம் அல்லாதவர்களது நலன்களோடு பின்னிப் பிணைந்துள்ளன.

2. முஸ்லிம்கள் இலங்கையில் எல்லா பாகங்களிலும் சிதறுண்டு வாழுகிறார்கள். முஸ்லிம் கிராமங்கள் நிலத்தொடர்பு அற்ற நிலையில் உள்ளன. ஒரு முஸ்லிம் ஊருக்குப் போய் சேர பல சிங்கள ஊர்களைக் கடந்து செல்ல வேண்டி இருக்கிறது. நாடு பூராவும் ஒரு இனக்கலவரம் ஏற்படும் பட்சத்தில் முஸ்லிம்கள் கிராமங்களுக்குள் சிக்கவைக்கப்பட்டு எதுவவும் நடந்தேறலாம். அல்லாஹ் பாதுகாப்பானாக!


3. முஸ்லிம் அல்லாதவர்களது உதவி முஸ்லிம்களுக்கு அதிகம் தேவைப்படும் நிலையில் தான் முஸ்லிம்கள் வாழுகிறார்கள். வேறுவிதத்தில் கூறினால்,முஸ்லிம்கள் அதிகமாக பிறரில் தங்கி இருக்கிறார்கள். வைத்தியசாலைகள், நீதிமன்றம், பாராளுமன்றம், அமைச்சுக்கள், திணைக்களங்கள், கூட்டுத்தாபனங்கள், நிருவனங்கள், வங்கிகள் என்று இன்னோரன்ன இடங்களில் முஸ்லிம் அல்லாதவர்களே அதிகமாக பெரும் பதவிகளிலும் பொறுப்புக்களிலும் இருக்கிறார்கள். இவர்களைப் பகைத்துக் கொண்டு. இவர்களிடம் இருந்து சேவைகளைப் பெறுவது எப்படியூம் சாத்தியமில்லை.


அளுத்கமைக் கலவரத்தில் பொலிசாரும் விஷேட அதிரடிப்படையினரும் பக்க சார்பாக நடந்து கொண்டார்கள் என்பது பலரும் அறிந்த உண்மையாக இருந்தாலும் கலவரத்தின் போதும் தற்போதும் முஸ்லிம் அல்லாத அதிகாரிகளுடன் தொடர்பு கொண்டு படையினரையும் பொலிஸாரையுமே முஸ்லிம்கள் உதவிக்கு அழைத்தார்கள். அதாவது, இறுதியில் அவர்களது – அதாவது,சிங்களவர்களது உதவியையே நாடவேண்டி ஏற்பட்டது.


கலவரத்தில் காயப்படுபவர்களை வைத்தியசாலைக்கு நாம் கொண்டு சென்றால் அங்கு அவர்களுக்கு சிகிச்சையளிக்கயிருப்பவர்கள் பெரும்பாலும் சிங்கள வைத்தியர்களும் தாதிகளும் மற்றும் சிற்றூழியர்களுமே. எம்மைப்பற்றி அவர்களுக்கு நல்லெண்ணம் இல்லாத போது சிகிச்சைக்குப் பதிலாக வேறு காரியங்கள் கூட நடக்கலாம்.


பல்கலைக்கழகங்களில் உள்ள சகல பீடங்களிலும் கடமையாற்றும் விரிவுரையாளர்கள் பெரும்பாலும் முஸ்லிமல்லாதவர்களாவர்களே. அவர்கள் துவேசம் பிடித்தவர்களாக இருப்பதாக வைத்துக் கொள்வோம்.அப்போது முஸ்லிம் மாணவர்களது உயர்கல்வி நடவடிக்கைகள் பாதிக்கப்படுவதற்கான வாய்ப்புக்கள் அதிகமாகும். நாம் முஸ்லிம் அல்லாதவர்களை வெறுத்து ஒதுக்கி, தூரமாகி வாழ்வது சாத்தியமில்லை. அவ்வாறு வாழ்வது எம்மை மேலும் பலவீனப்படுத்தும். சில போது அது எம்மை அழித்துக் கொள்வதாகவும் அமையலாம்.


முஸ்லிம்களை பயமுறுத்துவதற்காக இவ்வாறு நாம் கூறவில்லை. நாம் அடிமைகள் அல்லர். சுயமரியாதையும் அல்லாஹ்வினால் வழங்கப்பட்ட கண்ணியமும் கொண்டவர்கள்தான். இந்த நாட்டில் பிறருக்குள்ள உரிமைகள் எமக்கும் உண்டு என்று சட்டயாப்பில் கூறப்பட்டாலும் அதனை அமுல்படுத்தும் அதிகாரிகளது மனப்பாங்கு எமக்கு எதிரானதாக மாறிவிட்டால் நிலை என்னவாகும்?


4. முஸ்லிம்கள் பிற சமூகங்களில் தங்கி இருக்கிறார்கள் என்பதற்கு சிறந்த உதாரணம் வியாபார கொடுக்கல்வாங்கல்களாகும். வடக்கு, கிழக்கு தவிர்ந்த ஏனைய பகுதிகளை எடுத்து நோக்கினால் முஸ்லிம்கள் பெரும்பாலும் வியாபாரத்தையே தமது ஜீவனோபாயமாகக் கொள்கிறார்கள். அதேவேளை, சிங்களவர்கள் தான் பெரும்பாலும் முஸ்லிம்களது வாடிக்கையாளர்களாகவோ வியாபாரக் கூட்டாளிகளாகவோ இருக்கிறார்கள்.அதாவது, முஸ்லிம் வியாபாரி ஒருவரிடம் நாம் சென்று உங்களிடம் பொருட்கள் வாங்குவோரில் இனரீதியாகப்பார்த்தால் அதிகமான வாடிக்கையாளர்கள் யார் என்று வினவும் பட்சத்தில் அவர் 90சதவீதமானவர்கள் சிங்களவர்களே என பதில் தருவார். அப்படியாயின் எமது பொருளாதாரம் அவர்களில் அதிகம் தங்கியிருப்பதாகக் கருதமுடியும் அல்லவா?

முஸ்லிம்களது வியாபாரத்தலங்களில், பொருட்களை கொள்வனவு செய்ய வேண்டாம் என அண்மைக்காலமாக பொது பலசேனா போன்ற தீவிரவாத அமைப்புக்கள் சிங்களவர்களிடம் பிரச்சாரம் செய்தன. முஸ்லிம்களது பொருளாதாரத்தை உடைக்க வேண்டும் என்ற இந்தப் பொறாமை மிகுந்த முயற்சி பயனளிக்கவில்லை. ஆனால்,சிங்களவர்கள் இந்த வலையில் சிக்கியிருந்தால் முஸ்லிம்களது நிலை என்னவாகும்? அந்தவகையில் பார்க்கும் போதும் சிங்ளவர்களுடன் நல்லுறவைப் பேணுவது அவசியமாக மாறுகிறது. முஸ்லிம்களது உறவை வேண்டி நிற்கும் சிங்களவர்கள் முஸ்லிம்கள் சிங்ளவர்களில் தங்கி இருப்பது போலவே முஸ்லிம்களுடன் சிங்களவர்கள் பொருளாதார ரீதியாக இறுக்கமான உறவைப் பேணிவருவது கண்கூடு.


அண்மைக்காலக் கலவரம் நடந்ததால் முஸ்லிம்கள் மட்டுமின்றி சிங்களவர்களும் நேரடியாகவும் மறைமுகமாகவூம் பாதிக்கப்பட்டிருக்கிறார்கள். தர்கா நகரில் முஸ்லிம்கள் பெரிய, சிறிய அளவுகளில் ஆடை உற்பத்தி தொழிற்சாலைகளை வைத்திருக்கிறார்கள். இவற்றில் பணிபுரிபவர்களில் பெரும்பாலானவர்கள் சிங்கள யுவதிகளாவர். சுமார் 700 சிங்கள் யுவதிகள் இவ்வாறு தொழில் புரிகிறார்கள். உதாணமாக, மிலிடரி ரோடில் முற்றாக எரிந்து போன ரியாச் ஹாஜியாருக்குச் சொந்தமான ஆடை தொழிற்சாலையில் சுமார் 36 யுவதிகள் தொழில் புரிந்தார்கள். அவர்களில் 8 பேர் மட்டுமே முஸ்லிம் யுவதிகளாவர். மதுகம இத்தபானவில் தாக்கப்பட்ட முஸ்லிம்களுக்கு சொந்தமான கேட்வே காமன்ட்ஸ் தொழிற்சாலையில் 375 க்கும் அதிகமான சிங்கள யுவதிகள் பணிபுரிந்துள்ளனர். அதுபோக,மேசன் வேலை, பொதுச்சந்தையில் பொருட்களை விற்பது, தெருவோர வியாபாரம் போன்ற பல வகையான உழைப்பு முயற்சிகளுக்காக 300 க்கு அதிகமான சிங்களவர்கள் தர்கா நகருக்குள் நாளாந்தம் வந்து செல்வதாக ஒரு சகோதரர் தெரிவித்தார்.இதிலிருந்து சிங்களப் பொதுமக்கள் முஸ்லிம்களில் தங்கி இருந்து ஜீவியத்தை நகர்த்துகிறார்கள் என்பதை புரிய முடிகிறது.

இரு சமூகங்களுக்குமிடையிலான உறவுகள் பலவீனப்படும் பட்சத்தில் இந்த சாதாரண ஏழை தொழிலாளர்கள் எவ்வளவு அதிகமாகப் பாதிக்கப்படுவர் என்பதை கற்பனை செய்தும் பார்க்க முடியாது.கலவரத்தில் ஈடுபட்டு அட்டூழியம் செய்த சிங்களவர்கள் தமது இனத்தவர்களுக்கும் பொருளாதரப் பாதிப்பு ஏற்படுமே என்று கூடச் சிந்திக்க முடியாத அளவுக்கு குறுகிய உள்ளம் கொண்டவர்களாக இருந்திருக்கிறார்கள்.


தர்காநகர், பேருவலை போன்ற முஸ்லிம் பிரதேசங்களுக்கு பலப்பிட்டியில் இருந்து மீன்களை மொத்தமாகக் கொண்டுவந்து விற்பனை செய்யும் சிங்கள சகோதரர் ஒருவரது மனக்குறையை செவிமெடுத்தேன். ஊரடங்குச்சட்டம் அமுலில் இருந்த வேளையில் விற்பனை செய்ய முடியாது போன தனது மூன்று இலட்சம் பெறுமதியான மீன்கள் பழுதுபட்டுப் போனதாகக் கூறினார். அளுத்கமை,பெந்தோட்டை பிரதேசங்களில் உள்ள ஹோட்டல்களுக்கான உல்லாசப் பயணிகளது வருகை கூட குறைவடைந்கதாக தொலைக்காட்சி நிகழ்ச்சி ஒன்றில் கலந்து கொண்ட ஒருவர் தெரிவித்தார்.


மேற் கூறப்பட்டவை செவி வழியாக கிடைக்கப் பெற்ற தகவல்களாகும்.துல்லியமான ஆய்வின் பின்னர் இவை பெறப்படாவிட்டாலும் பல உண்மைகளை உணர்த்துகின்றன. சிங்களவர்களுக்கும் முஸ்லிம்களுக்கும் இடையிலான உறவு மிகவவுமே இறுக்கமானது. அது பழுதுபட்டால் அல்லது பலவீனப்பட்டால் இரு சமூகங்களும் பாதிக்கப்படும். பொருளாதாரம், சுகாதாரம், மனநிலை, பாதுகாப்பு போன்ற அனைத்திலும் அது தாக்கத்தை விளைவிக்கும். எனவே, சமாதான, சகவாழ்வை மீண்டும் கட்டியெழுப்பவும் மீள்இணக்கப்பாட்டை எய்தவும் தீவிர முயற்சிகள் எடுக்கப்பட வேண்டும்.


மத்திய கிழக்கு நாடுகளில் இலங்கையர் இலட்சக்கணக்கில் தொழில் புரிகிறார்கள். சிங்களவர்கள் இலங்கையில் முஸ்லிம்களுக்கு நெருக்குதல்களை தருகிறார்கள் என்பதைக் காரணம்காட்டி அரபு நாடுகள் வீசா வழங்குவதில் கட்டுப்பாடுகளை விதிப்பதாக வைத்துக் கொண்டாலும் அதனால் பாதிக்கப்படுவது நாட்டின் பொருளாதாரமாகும். அது சிங்களவர்களில் மட்டுமன்றி முஸ்லிம்களிலும் பாதிப்பை உண்டுபண்ணும் என்பது தெளிவு. அவசரமான தேவைகள் இப்படியான சூழ்நிலையில் நீடித்து நிலைக்கும், நல்ல விளைவுகளைத் தரும் பின்வரும் நடவடிக்கைகளில் நாம் உடனடியாக இறங்க வேண்டும் என்பது எனது தாழ்மையான அபிப்பிராயமாகும்.

Wednesday, July 16, 2014

நிலையான தர்மம் தந்த சாபம் U.H. Hyder Ali

எமது நாட்டில் வாழும் பெரும்பான்மை இனமும் ஏனைய சிறுபான்மை இனங்களும் இந்த நாட்டில் வாழும் முஸ்லிம்களை பற்றி தவறான எண்ணங்களை வளர்த்துக் கொள்வதற்கு இந்த நாட்டில் ஆயிரம் ஆயிரம் வருடங்களுக்கு மேலாக வாழும் முஸ்லிம்கள் விட்ட தவறுதான் என்ன ?

ஏன் எம்மைப்பற்றி இந்த தப்பபிப்பிராயங்களும் எமக் எதிரான காழ்ப்புணர்ச்சிகளும்?. தற்போது இலங்கையில் சிங்கள பெரும்பான்மை இனமும் முஸ்லீம்களும் ஏனைய சிறுபான்மை இனங்களும் ஆண்டாண்டு காலமாக ஒன்றாக வாழ்ந்த இந்த சமூகங்கள் இன்று ஏன் முஸ்லிம்களாகிய எம்மைப் பற்றி தவறாக புரிந்து கொண்டு எமக்கு ஏதிரகா செயற்படுகின்றார்கள். நாம் விட்ட தவறு தான் என்ன? ஏன் எம்மைபற்றி தவறாக எண்னுகின்றார்கள் ? என்ற கேள்விகளுக்கு இலங்கையில் உள்ள இஸ்லாமிய அமைப்புக்கள், இயக்கங்கள், சர்வதேச மற்றும் உள் நாட்டு முஸ்லிம் அரச சார்பற்ற அமைப்புக்கள், அகில இலங்கை ஜம்மியதுல் உலமா மற்றும் புத்தி ஜீவிகள் போன்ற அனைத்துத் தரப்பினரும் ஒன்றினைந்து இதற்கான விடைகாண முயற்சிக்க வேண்டிய தருணம் வந்து விட்டது !

 இன்று இலங்கையில் எழுந்துள்ள முஸ்லிம் எதிர்ப்பு அலைக்கு முஸ்லிம்களாகிய எம் மத்தியில் முதலில் விடை காண முயற்சித்தால் மிகச் சாலச்சிறந்ததாகும். முஸ்லிம்களாகிய நாம் இந்த நாட்டில் உள்ள பெரும்பான்மை சமூகம் உட்பட ஏனைய சமூகங்களது உணர்வுகளை மதிக்கக் கூடியவர்களாக நாம் வாழ்ந்துள்ளோமா ? அல்லது அவர்களது உணர்வுகள் உள்ளங்கள் புன்பட நாம் நடந்துள்ளோமா ? இவ்வினாக்களை எம் மத்தியில் கேட்டு விடைகான முயற்சிப்போமேயானால்… தற்போழுது இந்த நாட்டில் எழுந்துள்ள இஸ்லாம் எதிர்பு அலைக்கு தீர்வு காணமுடியும்.

அது அல்லாது பிரச்சினை எங்கோ இருக்க நாம் எதனைப்பற்றியோ பேசிக்கொண்டிருக்கிறோம். பௌத்த மதகுருமார்களுக்கும், பொலிஸ் அதிகாரிகளுக்கும், பௌத்த சிங்கள சகோதரர்களுக்கும் ரமழான் மாதத்தில் பள்ளி வாயில்களில் இப்தார் ஏற்பாடு செய்வதனால் மாத்திரம் இப்பிரச்சினைக்கு தீர்வுகாண முடியாது. இந்த நாட்டின் வரலாற்றுப் பின்னனியை நோக்கினால் சிங்கள பௌத்த சமூகம் காலத்துக்கு காலம் முஸ்லிம்களோடு கருத்து முரன்பாடுபட்டு முருகல் நிலைகளை ஏற்படுத்திக்கொண்டாழும் பின்பு பெரும்பான்மையான சிங்கள பௌத்த சமூகமும் முஸ்லிம்களாகிய எம்மோடு ஓன்றினைந்து செயற்படுகின்றார்கள்.

 இந்த நாட்டில் அரபு நாடுகிளின் உதவியுடன் இயங்கும் அரச சார்பற்ற நிறுவனங்களும் இஸ்லாமிய இயக்கங்களும் இலங்கையில் இன்று ஏற்பட்டிருக்கும் இந்த இஸ்லாம் எதிர்பு அலைக்கு இவர்களும் பொறுப்பாளிகள். இந்த நிறுவனங்கள் தெருவுக்கொரு பள்ளி ஓவ்வொரு இயக்கததுக்குச் சார்பான பள்ளி என்று அரேபியரின் நிலையான தர்மத்திற்காக இந்த நாட்டில் அறபு றியால்களை அள்ளி இறைக்க ஆரம்பித்ததோ அன்றிலிருந்து பெரும் பான்மையினர் மத்தியில் எம்மைப்பற்றி தப்அபிப்ராயங்கள் ஆரம்பிக்கத் தொடங்கியது.

 நாம் இந்த நாட்டிள் உள்ள சட்ட திட்டங்களை அவமதித்து மார்க்கப்பாடசாலைளுக்கு வழங்கிய சட்டங்களை பயன்படுத்தி அறபு றியால்கலால் மார்க்கப் பாடசாலை என்ற பெயரில் பள்ளிகள் கட்ட முற்பட்டதனால் எமைக்கண்டு பெரும்பான்மை சமூகங்கள் அஞ்சத் தொடங்கின. இந்த இயக்கங்கள் இலங்கையர்களாகிய எம்மை சோமாலியர்களாக எண்ணி எப்பொழுது அரேபிய உளுகியாவை இங்கு கொண்டுவந்து கொடுக்க ஆரம்பித்தார்களோ அன்றில் இருந்து எம்மைப்பற்றி தப் அபிபராயங்கள் ஆரம்பிக்கத் தொடங்கியது. இந்த நாட்டின் பெரும்பான்மை சமூகம் மாடு அறுப்பதை பெரும் பாவமாக கருதுகிறது, நாம் இவ்விடத்தில் அவர்களது உணர்வுகளை மதிக்காது எமக்கு மாட்டிறைச்சி சாப்பிடுவது கட்டாய மார்ககக்கடமையப்போல என்னி மாடு அறுப்பதையும் சாப்பிடுவதையும் தவராமல் செய்து வருகிறோம்.

 அது மாத்திரமள்ளாது அரேபியரின் உளுகியாவிற்காக எமது நாட்டில் சமூகங்களுக்கு மத்தியில் வீணான தப்பபிப்ராயங்களை உருவாக்கிக் கொண்டோம். இந்த தப்பபிப்பிராயங்களுக்கு மத்தியில் இஸ்லாமிய அமைப்புக்களும் இயக்கங்களும் தத்தமது நிறுவனத்திற்கான வெப்சைட்களை ஆரம்பித்து இவர்களது திட்டங்களை அதில் பிறசுரிக்கவும் செய்தது.

எத்தனை பள்ளிவாயில்கள் கட்டினார்கள், எத்தனை மாடு உளுகியா கொடுத்தார்கள், எத்தனை கிணறு கட்டினார்கள் என்று முழு விபரத்தையும் அந்த வெப்சைட்களில் பிரசுரித்து தத்தமது இயக்கங்களை விளம்பரப்படுத்த முற்பட்டதனால் ஏனைய சமூகத்தவர்கள் இவற்றைக் கண்டு இந்த நாடு இஸ்லாமிய மதப்படுத்தளுக்கு உட்படுவதாக எண்ணி அஞ்சத் தொடங்கினர். இதன் அடிப்படையில் தான் பெரும்பான்மை சமூகத்திற்கும் எமக்கும் விரிசல்கள் ஆரம்பிக்கத் தொடங்கின..

இந்த விரிசல்கள் தொடர்ந்தால் இன்னுமொரு பர்மாவை இந்த நாட்டில் நாம் கூடிய விரைவில் கண்டு விடுவோம், எனவே இந்த நாட்டில் அரபு நாடுகிளின் உதவியுடன் இயங்கும் அரச சார்பற்ற நிறுவனங்களிடமும் இஸ்லாமிய இயக்கங்களிடமும்  நாம் கேட்டுக்கொள்வது யாதெனில் தயவு செய்து தொடர்ந்தும் இந்த பள்ளி கட்டும் வேலைகளையும் அரபிகளது உளுகியாவை இங்கு கொண்டுவந்து கொடுப்பதையும் உடநடியாக நிறுத்தி விடுங்கள். உங்களது வெப்சைட்டுக்களிள் உள்ள உளுகியா கொடுக்கும் மற்றும் பள்ளிகட்டிய புகைப்படங்களையும் வீடியோ கிளிப்களையும் அறிக்கைகளையும் உடனடியாக அகற்றிவிட வேண்டும்.

அரபு நாடுகளை மையமாவைத்து இயங்கும் இஸ்லாமிய இயக்கங்ளிடமும் முஸ்லிம் அரச சார்பற்ற அமைப்புக்கள் மற்றும் அரபு நாடுகளின் தூதுவராலயங்களிடம் இஸ்லாமிய இயக்கங்களிடமும் நாம் விடுக்கும் வேண்டுகோள் பள்ளிகட்டுவதற்கு நீங்கள் செய்த உதவிகளுக்கு எமது நன்றிகள். இதற்கு பிறகு பள்ளிகள் எமக்கு போதும் உங்களால் முடிந்தால் எமது முஸ்லிம் பாடசாலைகளை அபிவிருத்தி செய்ய உதவுங்கள் அல்லது எமக்கு உங்களது உதவிகள் எமக்கு போதும் நிறுத்திக் கொள்ளுங்கள். உங்களது உளுகியாக்கள் எமக்கு போதும் இவற்றை சோமாலியாவுக்கு அல்லது ஆபிரிக்காவுக்கு அனுப்புங்கள். உங்களால் முடிந்தால் எமது நாட்டுக்கு என்ன தேவை எமது தேவைகளுக்கு ஏற்ப உள்நாட்டு திட்டங்களுக்கு தேவைகளுக்கு முன்னுரிமை கொடுத்து செயற்படுத்துங்கள் அல்லது அதனை விட்டுவிட்டு அரபு நாட்டு செயற் திட்டங்களை இங்கு நடை முறைப்படுத்த முற்பட வேண்டாம்.

இலங்கையரின் வறுமையும் அரேபியரின் கொடுமையும் அரபு நாட்டு தூதுவராளயங்களது கவனத்திற்காக எமது நாட்டின் பெண்கள் அரபு நாடுகளில் வீட்டுப் பணிப் பெண்களாக கடந்த 30 வருடங்களுக்கு மேலாக உங்களுக்காக தங்களது குடும்பத்தை பிரிந்து, சிறு குழந்தைகளை பிரிந்துஇ தனது உடலை வருத்தி தனது குடும்ப வறுமைக்காக அங்கு வேலை பார்க்கிறார்கள்.

இந்த ஏழைப் பெண்களுக்கு அங்கு நீங்கள் செய்யும் அநீதிகளும் கொடுமைகளும் இன்நோரன்ன, எத்தனை எத்தனை ஆரியவதிகளும் ஏத்தனை றிஸானாக்களும் படும் துன்பம் இவற்றை கண்டு முஸ்லிம் அல்லாத ஏனைய சமூகங்கள் இஸ்லாத்தை ஒரு பயங்கர கொடுர மார்க்கமாக பார்க்க ஆரம்பித்து விட்டார்கள்.

அது மட்டுமல்லாது, இந்த அரபிகளது மிருகத்தனமாக ஈனச் செயல்களைக் கண்டு இந்த நாட்டில் ஆயிரம் வருடத்துக்கு மேலாக வாழ்ந்த சமூகங்கள் ஒருவரை ஒருவர் சந்தேகத்துடன் பார்க்க ஆரம்பித்து விட்டார்கள், இன்று இலங்கையில் ஆரம்பித்துள்ள இஸ்லாம் ஏதிர்பு அலைகளுக்கு நிச்சியமாக நீங்களும் பதில் சொல்லித்தான் ஆகவேண்டும்.

வேற்றுமைகள் களைந்து ஒன்றிணைவோம்...Imran Nas

இடித்து தரை மட்டமாக்கப் படும் மஸ்ஜிதுகளின் அழிவுகளுக்கு காரணமான முஸ்லிம்கள்................?????? இடித்து தரை மட்டமாக்கப் படும் மஸ்ஜிதுகளின் அழிவுகளுக்கு காரணமான முஸ்லிம்கள்................?????? காலையில் மனைவி சொன்னாள் "தெருக் கோடியில் இருந்த மாடி வீட்டு மனிதனை இரவில் இனந்தெரியாத யாரோ வந்து கண்ணைக் கட்டி அழைத்து சென்றார்களாம்...." 'ஓஹ் ..அந்த கம்யூனிசவாதியா?....' நான் நினைத்தேன். 'இறைவனே இல்லை என்று சொன்ன அவனுக்கு அது வேண்டும்!' அந்தக் கடத்தல் என்னைப் பாதிக்காததால் நான் மெளனமாக இருந்தேன். 

ஒரு வாரத்தில் காலையில் மனைவி மீண்டும் சொன்னாள்."இம்முறை மூன்று வீடுகள் தங்கியிருந்த எதிர்க் கட்சி அரசியல் வாதியை இரவில் வந்த இனந்தெரியாத நபர்கள் கடத்திச் சென்றார்களாம் ..." 'ஓஹ்..அந்த எதிர்க் கட்சி அரசியல்வாதியா.......' நான் நினைத்தேன்.'தேவை இல்லாமல் ஆளும் கட்சியை எதிர்க்கும் அவனுக்கும் அது வேண்டும்.' அந்தக் கடத்தலும் என்னைப் பாதிக்காத காரணத்தால் நான் மௌனித்து ஒதுங்கிப் போனேன்.

சில நாள்களுக்கு பின்னர் ஒரு நாள் காலையில் மனைவி சொன்னாள்" எங்களது எதிர் வீட்டில் குடியிருக்கும் எப்பொழுதும் பொதுநலத்தையே பேசுகின்ற மனிதரை நேற்றிரவு வந்த சிலர் கடத்திப் போனார்களாம்..." "ஓஹ்... அந்தப் பொதுநலவாதியையா' நான் நினைத்தேன்.'அவருக்கு அது வேண்டும்.எப்பொழுதும் தேவை இல்லாமல் மற்றவர்களின் விடயத்தில் தலையிட்டுக் கொண்டே இருந்ததற்கு இது வேண்டும்' மற்றவர்களின் விடயத்தில் தலையிடாத நான் பேசாமல் இருந்தேன். 

சூழ் நிலைகள் இவ்வாறு மோசமாக இருந்தாலும் எங்கள் வீட்டில் நாம் நிம்மதியுடன் இருந்தோம். ஒரு நாள் நடு நிசி. என் வீட்டு கதவு தட்டப் பட்டது. கதவைத் திறந்தால்.......... இனந்தெரியாத அதே நபர்கள் என்னைக் கடத்திப் போக வந்திருப்பது தெரிந்தது. பேசுகிறவர்கள் எல்லாம் கடத்தப்பட்டாகிவிட்டது. இப்பொழுது எனக்காக பேச யாருமே இல்லை. இது எமது நண்பர் ஒருவர் ரசித்து சுவைத்த வேற்று மொழி கவிதை ஒன்றின் தமிழ் மொழி கருத்து வடிவம். 

அவரை தொடர்பு கொண்டு இந்தக் கவிதையைப் பற்றிக் கேட்டபொழுது கவிதையின் பிறந்தகத்தை மறந்து கருத்தை மட்டும் நினைவில் கொண்டிருந்தார். இதனை நாம் இங்கே சொல்லக் காரணம் உண்டு. சில வருடங்களுக்கு முன்னர் P.J.இலங்கைக்கு பிரசங்கம் செய்ய வந்திருந்தார். தவ்ஹீது வாதியான அவரை ஹுப்புல் அவ்லியாவான நாம் அரசியல் செல்வாக்கை உபயோகித்து மாற்று மதத்தவர்களைக் கொண்டு துரத்தியடித்தோம். 'அப்பாடா......தவ்ஹீத்வாதியை விரட்டி விட்டோம்....' எங்களது செய்கைக்கு நாமே நியாயம் சொன்னோம் 


'காபிர்களைக் கொண்டும் அல்லாஹ் இஸ்லாத்தைப் பாதுகாக்கிறான்...' பிரபலமான தலைமைத்துவ பிரச்சாகரும், மாற்று மதத்தவர்களிடையே நன்கு செல்வாக்கு செலுத்தக் கூடியவருமான ஒரு உலமா திடீரென நம்ப முடியாத விதத்தில் மரணமானார். அவரது மரணத்தின் மர்மம் குசு குசுக்கப் படுகிறதே தவிர யாரும் பேசுவதாக தெரியவில்லை. 'அது எங்களுக்கு தேவை இல்லாத ஒன்று.' நாம் எங்களது அமைதிக்கு காரணம் சொன்னோம் 'தவ்ஹீத் வாதிகளுக்கு அவர் எதிரானவர்.'தவ்ஹீத்வாதிகளான நாம் மெளனமாக இருந்து விட்டோம்.

இன்னுமொரு நாள். தெஹிவளைப் பள்ளியில் ஒரு ரகளை. பௌத்த பிக்குகள் அணி திரண்டு தொழுகைக்கு தடையாக இருந்தார்கள். தவ்ஹீத் கருத்தியலில் இருந்த அந்தப் பள்ளிக்கு எதிரான பௌத்தர்களின் இந்த செய்கை ஹுப்பு பார்ட்டிகளான எமக்கு சந்தோஷத்தை தந்தது. தேநீரை சுவைத்தவாறு நாம் சொன்னோம்."காபிர்களைக் கொண்டு தவ்ஹீத்வாதிகளை விட்டும் அல்லாஹ் இஸ்லாத்தைப் பாதுகாப்பான் என்பதற்கு இது நல்ல உதாரணம்.


" சென்ற வாரம் புதிதாக ஒரு செய்தி. "அனுராதபுரத்தில் ஒரு சியாரம் இடித்து தரை மட்டமாக்கப் பட்டதாம்..." செய்தி கேட்ட தவ்ஹீத்வாதிகளான எங்கள் மனத்தில் மகிழ்ச்சி. "கபுறு வணக்கத்துக்கு எதிரான இஸ்லாத்தை அல்லாஹ் காபிர்களைக் கொண்டே கபுரை உடைக்கப் பண்ணி காபிர்களைக் கொண்டு இஸ்லாத்தைக் காப்பாற்றுகிறான்." 

ஒட்டு மொத்த முஸ்லிம்களை இலக்கு வைத்த இஸ்லாத்தின் எதிரிகளின் இலாவகமான காய் நகர்த்தல்களில் என்றோ ஒரு நாள் இலங்கை ஒரு பொஸ்னியவாக அல்லது குஜராத்தாக மாறும் வாய்ப்பு இருக்கிறது.(அல்லாஹ் எங்கள் அனைவரையும் அத்தகைய கொடூரமான சோதனையை விட்டும் பாதுகாப்பானாக..!) அன்றைய தினம் இஸ்லாத்தின் எதிரிகளின் கண்களில் அவர்கள் எங்களை முஸ்லிம் என்றுதான் பார்ப்பார்களே தவிர இவன் தவ்ஹீத்வாதி...இவன் ஹுப்புல் அவ்லியா..இவன் ஷியா...இவன் சுன்னி... என்ற எங்களது அடிமட்ட வித்தியாசங்களைப் புரிந்துக் கொண்டு எமக்கு எதிரான செய்கைகளை செய்யப் போவது இல்லை. 

எங்களுடைய காலங்களில் நாம் பொஸ்னியா என்றும், குஜராத் என்றும் வடு மாறாத கொடூரமான இழப்புகளைக் கண்டுக் கொண்டோம். அவ்வாறான ஒவ்வொரு இழப்புகளின் பின்னாலும் நாம் எங்களது இயக்க கருத்து வேறுபாடுகளை மறந்து ஒன்று பட்டிருக்கிறோம். ஒவ்வொரு முறையும் கண் கெட்ட பிறகுதான் சூரிய நமஸ்காரமா? நாம் அனைவரும் ஒரே அல்லாஹ்வை எதுவித மறுப்புமின்றி விசுவாசிக்கிறோம். நபி முஹம்மத் (ஸல்) அவர்கள்தான் அல்லாஹ்வின் இறுதித் தூதர் என்ற கருத்திலும் எங்களுக்கிடையில் கருத்துமுரண் பாடு இல்லை. எங்களிடையே கருத்து முரண்பாடுகளை உருவகித்து எம்மை பிளவு படுத்தியவர்கள் எங்களை ஆட்சி செய்த வழிதவறிய எங்களது ஆட்சியாளர்களும், அவர்களுக்கு வக்காலத்து வாங்கிய எங்களது மதகுருமார்களும் என்ற உண்மையை நாம் புரிந்துக் கொள்ள வேண்டும். ஆகவே, எங்களின் வேற்றுமைகளுக்கு நாமே இடம் கொடுத்து அதன் மூலம் நமது பலவீனங்களை பகிரங்கப் படுத்தி எதிர்காலத்தில் எங்களின் எதிரிகளின் முன் நிபந்தனையற்ற சரணாகதிக்கு களம் அமைக்காது தவிர்ந்துக் கொள்வோமாக.

எங்களுக்கிடையேயான பிளவுகள் திடீரென ஒரு நாள் எங்களை இலக்கிடும் எங்களது எதிரிகளின் முன்னால் எம்மை நிபந்தனை அற்ற சரணாகதிக்கு வழியமைத்து அவர்களின் முன்னால் முழங்காலிடச் செய்யும். நினைவில் கொள்வோம்.........அடம்பன் கொடியும் திரண்டால்தான் மிடுக்கு. 

Tuesday, July 15, 2014

"with you with out you" - U.H. Hyder Ali

Picture
நேற்று 13-ம் திகதி பிரான்ஸ் பாரிஸ் நகரில்  ( THEATER MENILMONTANT) திரையிடப்பட்ட “With you With Out you”  ஒப நெத்துவ, ஒப எக்க’ உன்னுடன், நீ இல்லாமல் திரைப்படத்தின் இயக்குநர் பிரசன்ன விதானகேயின் அறத்திற்கும் துணிச்சலுக்குமே முதலில் நன்றி சொல்ல வேண்டும்.‘ஒப நெத்துவ ஒப எக்க’ (With you Without you ) தாஸ்தயேவ்ஸ்கி 1876-ல் எழுதிய A Gentle Creature என்ற சிறுகதையை அடிப்படையாக வைத்து உருவாக்கப்பட்டிருக்கிறது. போருக்குப் பின்னான இலங்கையில் தத்தளிக்கும் இனத்துவ உறவுகளைச் சித்திரிக்கும் இந்தத் திரைப்படம் சர்வதேசப் பரப்பில் மிகுந்த கவனத்தைப் பெற்று மதிப்புக்குரிய விருதுகளையும் வென்றிருக்கிறது.
இப் படத்தில் இந்திய நடிகை அம்ரிதா பட்டீல் மற்றும் இலங்கையைச் சேர்ந்த நடிகர் சியாம் பெர்ணான்டோ ஆகியோர் பிரதான பாத்திரத்தில் நடித்திருந்தனர். நடிகை அம்ரிதா பட்டீல் தமிழ் யுவதியாகவும், சியாம் பெர்ணான்டோ இளைப்பாறிய இராணுவ வீரராகவும் சித்தரிக்கப்பட்டு இருவரும் திருமணம் செய்து கொள்வதாக கதாபாத்திரங்கள் அமைக்கப்பட்டிருந்தன .

இலங்கை அரச படைப்பிரிவில் பணியாற்றும் காலத்தில் தமிழ்;ப் பெண்களை ஊர் புகுந்து பலாத்காரம் செய்ததை தனது மனைவிக்கு கூறும் கதாநாயகன் அவள் காலில் விழுந்து அழுகிற காட்சி குற்ற உணர்வின் அதியுச்சமென்று தான் சொல்லத் தோன்றுகிறது.

மலையகத்தில் இடம்பெயர்ந்து வாழும் யாழ்ப்பாணத்து தமிழ்ப் பெண்ணை காதல் கொண்டு திருமணம் செய்யும் கதாநாயகன் இராணுவப் படையில் இருந்து தான் விலகியதை மனைவியிடம் மறைத்து வருகின்ற போது விடுமுறையில் வந்த காமினி எனும் இராணுவப் படை நண்பனால் அவளுக்கு தெரிய வருவதும் தான் கதையின் மையம்.

இலங்கை இரானுவத்தால் பாதிக்கப்பட்டு தனது இரு சகோதரர்களை இராணுவமே கொலை செய்ததை கண்ணுற்ற எந்த பெண்ணால் தான் தனது கணவன் அதே இராணுவம் என்று தெரிந்த பின்னும் வாழ முடியும் ? இவ்வாறு நாளும் கொதித்தும் அழுதும் அவன் ஒopத்து வைத்திருந்த கைத் துப்பாக்கியை எடுத்து அவனையே சுட முயலும் அவளை பார்கும் போது யுத்தத்தின் கொடுர தாக்கத்தை வெளிப்படுத்த முயலும் அப்பாவி பொது மக்களையும் கொலைகாரனாக்கவும் பழிவாங்கவும் தூண்டும் செயலைக் காணமுடிந்தது.. தனது இரு சகோதரர்களை கொன்றவர்கள் நீங்கள் தான் என கோபத்தோடு தகிக்கும் அவளை நோக்கி உன் தம்பிமார்கள் புலிகள் அது தான் கொன்றிருப்பார்கள்.

எனக்கு அது தொழில் என்று சொல்லும் கதாநாயகனுக்கு இல்லை இல்லை என் தம்பி மார்கள் பாடசாலை சென்ற சிறுவர்கள் என அவள் கண்களில் அவலம் நிறைய சொல்வது படம் பார்த்த அனைவரது உள்ளத்தையும் உறுக்கியது.பிரசன்ன விதானகேவின் With You With Out You திரைப்படம் என்பது யுத்தத்தின் கொடுரத்தையும் பயங்கர விளைவுகளையும் அதன் தாக்கத்தையும் உணர்ந்த சிங்கள சமூகத்தின் சொற்ப மனிதர்களின் ஆதரவுக் குரலாகவோ படு கொலைகளையும் கற்பழிப்புக்களையும்  ஒத்துக்கொள்ளும் வாக்குமூலமாகவோ, ஏன் தமிழ் சமூகத்தின்  நெடிய நீண்ட கால உளவியலில் இலங்கை இராணுவம் ஏற்படுத்தியிருக்கும் கொடூரத்தையும் சுட்டிக்காட்டுவதாகவே உணரமுடிகிறது.

நாம் இத் திரைப்படைத்தை பாதிக்கப்பட்ட எம் தாயகத்தில் வாழும் பொதுமக்களின் பின்னனியில் நோக்க முற்படுவோமாயின். யுத்தம் முடிவடைந்து 5 வருட முடிவிலும் நாம் இந்த யுத்தத்தின் தாக்கத்தினையும் யுத்தத்தின்  வடுக்களையும் இவ்வாறன திரைப்படங்கள் மூலமாக வெளிக்கொண்டு வரும் போது யுத்தத்தின் கொடூர தாக்கத்துக்கு உள்ளாகி தற்போதும் தாயகத்தில் துன்பத்தை அனுபவித்துக்கொண்டிருக்கும் எம் சகோதர உறவுகளை மீண்டும் மீண்டும் அந்த பழைய நினைவுகளுக்கு அழைத்துச்செல்வதாய்தான் இத்திரைபடத்தின் விளைவுகளை நாம் நோக்க முடியும்.

எஞ்சியிருக்கும் எமது உறவுகளுடைய உளறீதியான உண்ணதத்தை கருதி நாம் அவர்களுடைய உடைந்து போன உள்ளங்களை கட்டியெழுப்புவதற்கான திரைப்படங்கiயும் பாடல்களையும் எதிர்காலத்தில் உருவாக்க முன் வர வேண்டும்.

Monday, July 14, 2014

போராட்டமும் ஜனநாயகமே....Muise Wahabdeen

போராட்டங்களை எதிர்ப்பது ஜனநாயக விரோத செயலாகும்.

நேற்று லண்டனில் நடைபெற்றது ஒரு ஜனநாயகப் போராட்டம். ஐக்கிய இராட்சிய அரசாங்கத்தினால் அரசாங்கத்தின் முறையாகப் பெறப்பட்ட அனுமதியுடன் நடாத்தப்பட்ட ஒரு உரிமை போராட்டம். எவ்வாறு வாக்களிப்பது எமது உரிமையோ அதே போன்ற ஒரு ஜனநாயக உரிமைதான் இவ்வாறான போராட்டங்கள். 

ஜனநாயகப் பாரம்பரியங்களை மதிக்கும் எவருக்கும் இவ்வாறான போரட்டங்களை எதிர்க்க முடியாது. அவ்வாறு எதிர்ப்பதானது ஒரு ஜனநாயக விரோத செயலாகும்.

ஜனநாயகத்தின் ஒரு அங்கமே போராட்டங்கள். ஜனநாயாக முறைமையை பின்பற்றும் எந்த ஒரு நாட்டு சட்ட யாப்பிலும் இவ்வாறான போராட்டங்கள் தடை செய்யப்படவில்லை. தமது விருப்பத்தை தேர்தலில் வாக்குகள் மூலமும், தாம் விரும்பாத, கண்டிக்கப்பட வேண்டியவற்றை சம்பத்தப்பட்ட தரப்ப்பின் கவனத்துக்கு கொண்டு செல்லும் ஒரு ஜனநாயாக வழி முறையே இவ்வாறான போராட்டங்கள். 

ஒரு ஜனநாயக நாட்டில் வாக்களிக்கும் உரிமையை மறுப்பதோ, வாக்களிப்பதை தடுப்பதோ, வாக்களிக்க கூடாது என்று பிரச்சாரம் செய்தோ சட்டப்படி குற்றமாகும். அதே போன்ற ஒரு செயற்பாடுதான் இவ்வாறான போரட்டங்களை தடை செய்ய முயற்சிப்பதும். 

ஒரு குழந்தை தனது பசியை அழுகை மூலம் சொல்லுகிறது. அவ்வாறு பாதிக்கப்பட்ட மக்கள் தனது முறைப்பாட்டை ஒருமித்த குரலாக அரசாங்கத்திடம் முன்வைக்கும் ஒரு முறையே வெகுஜனப் போராட்டங்கள்.