// பிரஜா உரிமை இழக்கும் இலங்கை மக்கள் \\
- வென்றெடுப்பதற்கு பொன்னான நேரம் கனிந்துள்ளது -
ஜனாதிபதி தன் பதவி காலத்தை வகிக்க இன்னும் இரண்டு வருடங்கள் முழுமையாக மீதமுள்ளது. அவ்வாறிருக்கும்போது ஜனவரி மாதத்தில் ஜனாதிபதி தேர்தலை நடத்துவதற்கு அவசரமாக திட்டமிடுவது ஏன்? என்ற கேள்வியைக் கேட்டால் பெரும் சங்கடத்துக்கு உள்ளாகுவோர் அரசாங்கத்தின் அமைச்சர்களும் மந்திரிகளும் ஆவர்.
ஒவ்வொரு முறையும் ஒரு பொய்யை கூற வேண்டிய நிர்ப்பந்தத்தில் அவர்கள் இருக்கின்றனர். உண்மையில், இந்தக் கேள்விக்கு முன்னால் மனதுக்கு நேர்மையாகக் கூறக்கூடிய பதிலொன்று அவர்களிடம் இல்லை.
ஒவ்வொரு முறையும் வெவ்வேறு பதில்கள் வருகின்றன. அமைச்சர் அதாவுத செனவிரத்ன அன்மைய தினமொன்றில் கூறியதாவது, இராணுவத்தினரையும் அதிகாரிகளையும் அதனுடன் தொடர்பான அரசியல்வாதிகளையும் ஐரோப்பிய நாடொன்றுக்கு எடுத்து சென்று வழக்கு பேசவிருக்கும் முயற்சியைத் தோல்வியடையச் செய்வதற்காக அவசர ஜனாதிபதி தேர்தல் நடத்தப்படுகின்றது என்பதாகும். ஜனாதிபதி தேர்தலும் வெளிநாடொன்றில் பேசப்படும் வழக்கும் எவ்வாறு தொடர்புபடுகின்றது என்று அவர் கூறியதாக எந்தவொரு செய்தியும் இல்லை.
இதற்கு மேலதிகமாக அரசாங்கத்தின் முக்கியமான அரசியல்வாதிகள் ஜனாதிபதி தேர்தலை நியாயப்படுத்துவதற்காகக் கூறும் சில பிரபலமான கருத்துக்களும் உண்டு.
** ஏகாதிபத்திய அழுத்தத்தை நிறுத்துவது என்றும்...,
** இராணுவ வீரர்களை சர்வதேச நீதிமன்றத்திற்கு கொண்டுசெல்வதைத் தடுப்பதற்காக என்றும்...,
** பயங்கரவாதம் மீண்டும் தலைதூக்க இடமளிக்கக் கூடாது என்றும்...,
** கடல்கடந்த டயஸ்போரா நாட்டில் மேற்கொள்ளவிருக்கும் அழிவுகளிலிருந்து நாட்டைப் பாதுகாப்பது என்றும்...,
இன்னும் சில கருத்துக்களும் கூறப்பட்டாலும் இவை எதுவும் அவசர ஜனாதிபதி தேர்தலை நியாயப்படுத்தும் காரணங்கள் அல்ல என்பதும் தெளிவானது.
எனினும் அமைச்சர்களுக்கும் இதர அரசியல்வாதிகளுக்கும் இவ்வாறான பொய்களை அடிக்கடி கூற வேண்டிய நிலை ஏற்பட்டுள்ளது. தாம் நினைப்பதை நேர்மையாக, பகிரங்கமாகக் கூற முடியாது என்பதே உண்மையான காரணம்.
அவசர ஜனாதிபதி தேர்தலுக்கான தேவையை மிக எளிமையாகக் கூறுவதாயின், ஜனாதிபதிக்கு அதிகாரத்தின் மீதுள்ள பேராசை ஆகும். பன்னிரெண்டு வருடங்கள் அதிகாரத்தில் வகிப்பதற்கு சந்தர்ப்பம் இருந்த போதிலும், அந்தளவு காலத்தினாலும் திருப்தியடையாத கடுமையான அதிகாரப் பேராசையொன்று அவருக்கு இருப்பது தற்போது மிக வெளிப்படையாகவே தெரிகின்றது.
இந்தப் பேராசை எந்தளவு கொடுமையானது என்றால், அதற்காக பாப்பாண்டவர் போன்ற சர்வதேசிய சமயத் தலைவரொவரின் இலங்கைக்கான அதி முக்கியத்துவம் வாய்ந்த விஜயத்தை கழுமரத்தில் ஏற்றக் கூட ஜனாதிபதி தயாராக இருக்கின்றார். நாட்டின் தேர்தல் சட்டம் உட்பட அனைத்து நல்லாட்சிக்கான அடிப்படைகளையும் பொருட்படுத்தாமல் நடந்துகொள்ளவும் அவர் தயாராகிவிட்டார். பெருந் தொகையான நாட்டு மக்களின் பணத்தை எதுவித பொறுப்புணர்வுமின்றி நினைத்தவாறு செலவு செய்துகொண்டு தனது தேர்தல் பிரச்சாரத்தை நடத்தவும் அவர் தயாராக இருக்கின்றார். மொத்த அரச இயந்திரத்தைத் தனது நிரலுக்கு ஏற்ப துஷ்பிரயோகம் செய்யவும் அவர் தயார். அதுமட்டுமல்ல, தனது பஞ்சாங்கத்துக்கு ஏற்ப நல்ல நாளொன்றில் ஜனாதிபதி தேர்தலை நடத்துவதற்காக நாட்டு மக்களின் வாழ்க்கை நேரசூசியை சின்னாபின்னப்படுத்தவும் அவர் தயாராகி விட்டார்.
ஒரு தனி மனிதன் தனது தேவைகளுக்காக தனது தனிப்பட்ட வாழ்க்கையை ஒழுங்குபடுத்திக்கொள்வதை, இயக்குவதை எவரும் குறைகூற மாட்டார்கள். ஆனால் தனி மனிதனொருவனின் தேவைக்காக முழு நாடும் அறிந்துகொண்டே சிக்கலுக்குள் இட்டுச்செல்வதாக இருந்தால் அதில் பெரும் தவறொன்று உள்ளது. அந்த தவறை ஆட்சியாளன் மட்டும் செய்யவில்லை, நாட்டு மக்களும் இந்தத் தவறுக்கு சரிக்கு சரிபாதி பொறுப்பாளர்களாகின்றனர்.
இவ்வாறு தனி மனித சர்வாதிகாரத்திற்கு நாட்டு மக்களை கைதியாக்க இடமளிப்பதாக இருந்தால், அந்த நாட்டில் இருப்பவர்களை ''பிரஜை'' என்று கருத முடியாது. அவ்வாறான ஒரு நாட்டில் மனிதர்கள், பிரஜைகள் அல்லாத பண்டங்கள் பொருட்கள்தான் இருக்க முடியும். ஆட்சியாளம் தான்தோன்றித்தனமாகும் அளவுக்கு பிரஜைகள் பண்டங்களின் பொருட்களின் நிலைக்கு தள்ளப்படுவார்கள்.
ஆகவே, தம்முடைய இழந்துபோன பிரஜா உரிமையை வென்றெடுக்கும் தேவையொன்று இலங்கை பிரஜைகளிடம் உடனடியாக வளர்க்கப்பட வேண்டும். அதனை சர்வாதிகாரத்திற்கும் பிடிவாத ஆட்சிக்கும் எதிர்த்து நிற்பதினால் மட்டும் சாத்தியமாக்க முடியும். இதற்கு எதிராக எல்லா முனைகளில் இருந்தும் போராட வேண்டும். அதற்கான பொன்னான நேரம் தற்போது பிறந்துள்ளது.
இச் சந்தர்ப்பத்தில் மீண்டும் பிரஜைகளாக எழுந்து நிற்பதில் மக்கள் வெற்றிபெறுவார்கள் என்றால் இந் நாடு விழுந்துகொண்டிருக்கும் படு குழியில் இருந்து பாதுகாப்பது கஷ்டமான காரியமல்ல.
'ராவய' (16 நவம். 2014) கே.டப். ஜனரஞ்சன
- வென்றெடுப்பதற்கு பொன்னான நேரம் கனிந்துள்ளது -
ஜனாதிபதி தன் பதவி காலத்தை வகிக்க இன்னும் இரண்டு வருடங்கள் முழுமையாக மீதமுள்ளது. அவ்வாறிருக்கும்போது ஜனவரி மாதத்தில் ஜனாதிபதி தேர்தலை நடத்துவதற்கு அவசரமாக திட்டமிடுவது ஏன்? என்ற கேள்வியைக் கேட்டால் பெரும் சங்கடத்துக்கு உள்ளாகுவோர் அரசாங்கத்தின் அமைச்சர்களும் மந்திரிகளும் ஆவர்.
ஒவ்வொரு முறையும் ஒரு பொய்யை கூற வேண்டிய நிர்ப்பந்தத்தில் அவர்கள் இருக்கின்றனர். உண்மையில், இந்தக் கேள்விக்கு முன்னால் மனதுக்கு நேர்மையாகக் கூறக்கூடிய பதிலொன்று அவர்களிடம் இல்லை.
ஒவ்வொரு முறையும் வெவ்வேறு பதில்கள் வருகின்றன. அமைச்சர் அதாவுத செனவிரத்ன அன்மைய தினமொன்றில் கூறியதாவது, இராணுவத்தினரையும் அதிகாரிகளையும் அதனுடன் தொடர்பான அரசியல்வாதிகளையும் ஐரோப்பிய நாடொன்றுக்கு எடுத்து சென்று வழக்கு பேசவிருக்கும் முயற்சியைத் தோல்வியடையச் செய்வதற்காக அவசர ஜனாதிபதி தேர்தல் நடத்தப்படுகின்றது என்பதாகும். ஜனாதிபதி தேர்தலும் வெளிநாடொன்றில் பேசப்படும் வழக்கும் எவ்வாறு தொடர்புபடுகின்றது என்று அவர் கூறியதாக எந்தவொரு செய்தியும் இல்லை.
இதற்கு மேலதிகமாக அரசாங்கத்தின் முக்கியமான அரசியல்வாதிகள் ஜனாதிபதி தேர்தலை நியாயப்படுத்துவதற்காகக் கூறும் சில பிரபலமான கருத்துக்களும் உண்டு.
** ஏகாதிபத்திய அழுத்தத்தை நிறுத்துவது என்றும்...,
** இராணுவ வீரர்களை சர்வதேச நீதிமன்றத்திற்கு கொண்டுசெல்வதைத் தடுப்பதற்காக என்றும்...,
** பயங்கரவாதம் மீண்டும் தலைதூக்க இடமளிக்கக் கூடாது என்றும்...,
** கடல்கடந்த டயஸ்போரா நாட்டில் மேற்கொள்ளவிருக்கும் அழிவுகளிலிருந்து நாட்டைப் பாதுகாப்பது என்றும்...,
இன்னும் சில கருத்துக்களும் கூறப்பட்டாலும் இவை எதுவும் அவசர ஜனாதிபதி தேர்தலை நியாயப்படுத்தும் காரணங்கள் அல்ல என்பதும் தெளிவானது.
எனினும் அமைச்சர்களுக்கும் இதர அரசியல்வாதிகளுக்கும் இவ்வாறான பொய்களை அடிக்கடி கூற வேண்டிய நிலை ஏற்பட்டுள்ளது. தாம் நினைப்பதை நேர்மையாக, பகிரங்கமாகக் கூற முடியாது என்பதே உண்மையான காரணம்.
அவசர ஜனாதிபதி தேர்தலுக்கான தேவையை மிக எளிமையாகக் கூறுவதாயின், ஜனாதிபதிக்கு அதிகாரத்தின் மீதுள்ள பேராசை ஆகும். பன்னிரெண்டு வருடங்கள் அதிகாரத்தில் வகிப்பதற்கு சந்தர்ப்பம் இருந்த போதிலும், அந்தளவு காலத்தினாலும் திருப்தியடையாத கடுமையான அதிகாரப் பேராசையொன்று அவருக்கு இருப்பது தற்போது மிக வெளிப்படையாகவே தெரிகின்றது.
இந்தப் பேராசை எந்தளவு கொடுமையானது என்றால், அதற்காக பாப்பாண்டவர் போன்ற சர்வதேசிய சமயத் தலைவரொவரின் இலங்கைக்கான அதி முக்கியத்துவம் வாய்ந்த விஜயத்தை கழுமரத்தில் ஏற்றக் கூட ஜனாதிபதி தயாராக இருக்கின்றார். நாட்டின் தேர்தல் சட்டம் உட்பட அனைத்து நல்லாட்சிக்கான அடிப்படைகளையும் பொருட்படுத்தாமல் நடந்துகொள்ளவும் அவர் தயாராகிவிட்டார். பெருந் தொகையான நாட்டு மக்களின் பணத்தை எதுவித பொறுப்புணர்வுமின்றி நினைத்தவாறு செலவு செய்துகொண்டு தனது தேர்தல் பிரச்சாரத்தை நடத்தவும் அவர் தயாராக இருக்கின்றார். மொத்த அரச இயந்திரத்தைத் தனது நிரலுக்கு ஏற்ப துஷ்பிரயோகம் செய்யவும் அவர் தயார். அதுமட்டுமல்ல, தனது பஞ்சாங்கத்துக்கு ஏற்ப நல்ல நாளொன்றில் ஜனாதிபதி தேர்தலை நடத்துவதற்காக நாட்டு மக்களின் வாழ்க்கை நேரசூசியை சின்னாபின்னப்படுத்தவும் அவர் தயாராகி விட்டார்.
ஒரு தனி மனிதன் தனது தேவைகளுக்காக தனது தனிப்பட்ட வாழ்க்கையை ஒழுங்குபடுத்திக்கொள்வதை, இயக்குவதை எவரும் குறைகூற மாட்டார்கள். ஆனால் தனி மனிதனொருவனின் தேவைக்காக முழு நாடும் அறிந்துகொண்டே சிக்கலுக்குள் இட்டுச்செல்வதாக இருந்தால் அதில் பெரும் தவறொன்று உள்ளது. அந்த தவறை ஆட்சியாளன் மட்டும் செய்யவில்லை, நாட்டு மக்களும் இந்தத் தவறுக்கு சரிக்கு சரிபாதி பொறுப்பாளர்களாகின்றனர்.
இவ்வாறு தனி மனித சர்வாதிகாரத்திற்கு நாட்டு மக்களை கைதியாக்க இடமளிப்பதாக இருந்தால், அந்த நாட்டில் இருப்பவர்களை ''பிரஜை'' என்று கருத முடியாது. அவ்வாறான ஒரு நாட்டில் மனிதர்கள், பிரஜைகள் அல்லாத பண்டங்கள் பொருட்கள்தான் இருக்க முடியும். ஆட்சியாளம் தான்தோன்றித்தனமாகும் அளவுக்கு பிரஜைகள் பண்டங்களின் பொருட்களின் நிலைக்கு தள்ளப்படுவார்கள்.
ஆகவே, தம்முடைய இழந்துபோன பிரஜா உரிமையை வென்றெடுக்கும் தேவையொன்று இலங்கை பிரஜைகளிடம் உடனடியாக வளர்க்கப்பட வேண்டும். அதனை சர்வாதிகாரத்திற்கும் பிடிவாத ஆட்சிக்கும் எதிர்த்து நிற்பதினால் மட்டும் சாத்தியமாக்க முடியும். இதற்கு எதிராக எல்லா முனைகளில் இருந்தும் போராட வேண்டும். அதற்கான பொன்னான நேரம் தற்போது பிறந்துள்ளது.
இச் சந்தர்ப்பத்தில் மீண்டும் பிரஜைகளாக எழுந்து நிற்பதில் மக்கள் வெற்றிபெறுவார்கள் என்றால் இந் நாடு விழுந்துகொண்டிருக்கும் படு குழியில் இருந்து பாதுகாப்பது கஷ்டமான காரியமல்ல.
'ராவய' (16 நவம். 2014) கே.டப். ஜனரஞ்சன
No comments:
Post a Comment